Agita- kolejne sezony storczykowe

[Agita]

Małgosiu/Nina, dzięki! Teraz już trochę zmienił kolorki (pojaśniał), ale nie mam go czym obcykać. Dobrze, że nic więcej ciekawego się chwilowo nie dzieje ;)

Małgosiu/Merghen, ja też baardzo lubię takie korzenie Co lepsze, zaraziłam storczykomanią znajomych- przychodzili do nas, patrzyli, aż w końcu sami zaczęli gromadzić kolekcję i powiedzieli, że strasznie podobają im się te wystające we wszystkie strony korzenie i że mają nadzieję, że i u nich będą tak rosnąć (i rosną). A dodatkowo, stwierdził to FACET! ;)
Kwitnącego zygopetalum Ci zazdroszczę, ale może i ja się kiedyś doczekam, bo kupiłam sobie przekwitnięte, mam nadzieję, że się z nim dogadam...

ale może się to odmieni...Ty trafisz na Masdevallię a ja na woskowce

Oj tak, oj tak, jestem za Ewentualnie jeszcze mógłby być Mini Mark, bo i te bywają w marketach ;)

Kamilko, ale fajnie Cię widzieć u mnie!
Czary mary, hokus pokus - a jakoś tam rosną sobie- teraz mniej już wokół nich skaczę, większy dystans mam, i pewnie to im wychodzi na dobre.
Z tym dendrobium z przyrostem wewnątrz doniczki nic jeszcze nie robiłam- sprawdziłam, że strasznie grubą doniczkę ma i raczej ciężko byłoby wyciąć okienko tak, żeby niczego wokół nie uszkodzić, podłoża też nie mogę odsunąć, bo akurat przyciskają go takie większe kawałki obrośnięte korzonkami- zniszczyłabym więc korzenie- trudno, niech walczy, będzie co będzie ;)
Powiem Ci, że coraz bardziej lubię te wszystkie dendrobia i inne- dopiero teraz, po ponad trzech latach wielkiej miłości do phalaenopsis, dojrzewam tak naprawdę do pozostałych gatunków, doceniam je, mam ochotę na większe zróżnicowanie kolekcji.
Ale "falki" pozostaną chyba na pierwszym miejscu, mam nadzieję, że i Ty z nich całkowicie nie zrezygnujesz, mimo wszystko, bo są tego warte ;)
Wiesz, u mnie też ostał się jeden jedyny zdrowy; kupiony nieświadomie na początku choroby u mnie, od początku w pokoju z chorymi i dotąd nienaruszony. Mam też tylko jednego, który miał zmiany na liściach i pędzie, został poobrzynany, potraktowany kilkoma środkami i jak dotąd nie ma nawrotów. Może więc bywają jakieś odporniejsze egzemplarze, choć graniczy to z cudem, ale jednak..? Ja jak dotąd nie policzyłam swoich wyrzuconych, ale pewnie ponad 20 sztuk będzie, więc jeden czy dwa ocalałe to marne pocieszenie
Fajnie, że Twój "rudzielec" w dobrej formie- jestem jego fanką, i Ty chyba też ;) Reszty szkoda, no ale cóż- wiadomo, nie mamy szans z tym "badziewiem" paskudnym, dobrze, że człowiek to taka bestyjka, że co go nie zabije, to go wzmocni...
Mam nadzieję, że od teraz będzie u Ciebie już tylko lepiej

[Baryczka]

Agnieszko, ja też nie myślę inaczej- musi być dobrze- bo nie jestem w stanie zrezygnować ze storczyków, a po tym co przeżyłam czasem mnie dziwi, że mam kolejne zachcianki. Wystarczy posiedzieć na forum- zaraz myślę, że tego bym chciała, taki mnie się zawsze marzył i lista chciejstw wydłuża się niemiłosiernie. Jednak bardzo obawiam się, ze choroba wróci- i to mnie mocno blokuje- nie chciałabym ponieść znowu takich strat. I jeszcze jest coś- taka chandra/tęsknota za tym co było- jakbym miała bogactwo i ktoś mi je odebrał- taka pustka.

Nie umiem docenić tego co mam- widać to w moim wątki- już dawno nie pokazywałam co u moich starszych storczyków- jakby ich nie było. A przecież zostało ich ponad dwadzieścia i coś tam się u nich dzieje- rosną nowe liście, korzenie, a może wiosną zaczną kwitnąć.

A zapomniałabym o fotce zygo- zaraz zrobię i Ci podeślę

[Agita]

Może jeszcze trochę czasu musi minąć, pewnie powolutku, jak już zobaczysz, że choroba nie wraca, odważysz się na to i tamto, a potem to już znów szybko pójdzie ;) Tego Ci życzę!

Ja jakoś nie mam żalu, nie wspominam; rok temu latem- fakt- miałam totalnego doła i byłam bliska rezygnacji, nawet na forum nie chciało mi się zaglądać. W odpowiednim czasie przywołały mnie do porządku Asia/Haim i Ewelina, potem dostałam kilka roślinek od nich obu, Marty/Nesunii, Asi/Art (dziękuję Wam, dziewczynki raz jeszcze! ), cos tam kupiłam (na początek zdechlaczki ;)) i tak jakoś powolutku... Pewnie gdyby choroba nie zaczęła się wyciszać, nie byłoby mnie tu dziś, bo rzeczywiście w dłuższym okresie czasu takie coś może zniechęcić.

Nawyki pewnej ostrożności mi zostały; staram się nie dotykać roślin bez potrzeby, dezynfekuję wszystko podczas zabiegów pielęgnacyjnych, nie mieszam roślin między pokojami, podlewam każdą osobno do własnej podstawki lub osłonki, nie wycinam niczego co zielone z obawy przed zabrudzeniem sokami- czekam aż zaschnie na wiór (mało estetyczne, ale bezpieczne)- ale to akurat pozytywne skutki, mogą tylko pomóc ;)

Ostatnio z prawdziwą przyjemnością przeglądałam swoje stare zdjęcia, zdziwiona, że miałam tak ładne storczyki i kwitnienia- bo już nawet tak dobrze ich nie pamiętałam, szczerze mówiąc Wyrzucałam rośliny i od razu zapominałam, prawie jakby ich nigdy nie było, zostawiałam to za sobą.

Odżałuj, Kamilko, straty, postaraj się zamknąć już przeszłość i nie wracać do tego, co było (znasz metodę "grubej kreski"? ;)), może zrób sobie przerwę od forum, jeśli potrzebujesz- teraz przed Tobą nowe życie, dobra okazja, żeby zacząć wszystko od nowa

Czekam oczywiście na zdjęcie zygiego ;)

[Baryczka]

O, nie! Przerwa od forum już była Także planuję kategoryczny powrót. Nowości powoli się pokazują- sama wiesz. Na ten rok już kończę z zakupami, bo nie wiem jak się pomieszczę zimą- mimo wszystko nie mam aż tyle miejsca, ale już napomykam Małżowi o jakimś kwietniczku, także jak skończy sezon coś tam dla mnie zespawa

A już nie wspomnę o tym, że w salonie mam idealny kącik na orchidarium

[Agita]

No widzisz, od razu lepiej! ;) Tak trzymać! Mężuś pewnie też szczęśliwy, że już jest "po staremu"

[Venus9]

Agnieszko Cioci Ci zazdroszczę u mnie w rodzinie to wszyscy wykańczają storczyki i ile bym nie mówiła to i takrobia po swojemu
Pokazałaś piękne kwitnienie białaska
Czekam na zdjęcia Vandzi i pędzika
W casto kupiłaś to cudo tylko jestem ciekawa w której

[Art]

Agnieszko i Kamilko, czytam Wasze wspomnienia i przemyślenia prawie z łezką w oku. Jesteście obie bardzo dzielne
i na 100% mądrzejsze po tych wszystkich doświadczeniach. Myślę, że zrobiłyście dla Forum wiele dobrego,
mając odwagę pokazać Wasze rośliny. Odwagę miała też Halinka-Orange.
Sama się przekonałam, że to nie takie proste. Myślę, że nie ma mocnych na pewne choroby. One w naszych domowych warunkach
są bardziej podatne na infekcje. Być może w środowisku naturalnym nie chorowałyby. Tak więc pewnie niejeden z nas ma straty, tylko
się nie przyznaje. Nie każdy też ma ochotę pokazywać, bo nie ma ochoty czytać współczujących postów. Bywa więc różnie.
Fajnie, że jesteście pełne optymizmu i chętnie zawsze do Was zaglądnę

[Baryczka]

Asiu, pokazując symptomy choroby na forum- mogłam przed nią ostrzec innych, by byli ostrożniejsi, bardziej wyczuleni na mało zauważalne plamki itp. Mam nadzieję, że dzięki temu co przeżyłam, tak samo ja, jak i Agnieszka- może choć jedna kolekcja została ocalona Na pewno wiele osób skorzysta (-ło) na naszych doświadczeniach. Nie wyobrażam sobie schować się ze swoimi problemami i czekać, aż u kogoś innego pojawi się taki sam kłopot.

Ach, i jeszcze dzięki temu, że Agnieszka i Halinka "przyznały się" do tego, że mają chorobę wśród storczyków- ja czułam się pewniejsza, mogłam wymienić z Nimi doświadczenia, wskazówki, razem z Agnieszką pocieszałyśmy się itp. Naprawdę- WIELKIE DZIĘKI DLA AGNIESZKI I HALINY


Agnieszko-tak, tak- Małż szczęśliwy- szczególnie, że planuję w kąciku w salonie postawić mega wielki kwietnik

[Judi]

Dziękuję za odwiedziny mojego kącika, dziś wpadłam do Ciebie i jestem pod dużym wrażeniem Masz piękne kwiaty i jak kwitną, to bardzo obficie Bardzo spodobał mi się phalaenopsis z str. 54 taki różowo-łososiowy ma bardzo ciasno osadzone kwiatki, pierwszy raz widzę takie ładne kolorki na storczyku - jak on się nazywa i gdzie takiego można zakupić?
Ja też mam phala białego z żółto-pomarańczowym (środkiem) i jego korzonki również uciekają z doniczki

[renata75]

Witaj Agnieszko, dawno mnie u Ciebie nie było, to znaczy nie pozostawiałam śladu, ale na forum zaglądam, ja czuję się podobnie jak Kamilka i co najgorsze u mnie cały czas choroba panuje, moje straty to już około 100, zostały mi jeszcze catleye, nawet sabotki które bardzo długo się trzymały zostały zaatakowane, bardzo brakuje mi nawet phal. kwitnącego, ale zdrowy rozsądek zwycięża i nie kupuje nic. Czekam co będzie dalej, ale bardzo długo to się już ciągnie.
Cieszę się, że Ty opanowałaś tę chorobę i możesz się cieszyć pięknymi kwitnieniami.


Pozdrawiam

[Agita]

Przestawiam Wam... moja nową (?!) ascocendę. Moją vandowatą- "niespodziankę", po 1,5r czekania na rozwiązanie zagadki:

[nina1611]

piękny kolor!!! taki łososiowy

[Kaja-gr]

Piękna! warto było czekać