Parę lat temu, Mama przyniosła na działkę kilkadziesiąt malutkich, zieloniutkich, badzo ładnych i zdrowych sadzonek. Dumnie oświadczyła, że to jakieś piękne kwiatki, które będą dobrze rosły na naszym piachu. Pracowicie sadziliśmy w różnych, honorowych miejscach, zaprawiając dołki kompostem i troskliwie podlewając. Roślinki rosły przepięknie, liście robiły się coraz większe, by nie rzec, że wręcz monstrualne, a my niecierpliwie czekałyśmy na kwitnięcie tych ślicznotek ..... aż któregoś dnia sąsiad spytał czy zamierzamy oszczędzać na papierze toaletowym, że tyle łopianu sobie posadziliśmy.
Dla niewtajemniczonych: "Łopian zazwyczaj rósł za stodołą, a jego duże liście służyły zamiast papieru toaletowego".
Nasz, taki zadbany i nawożony był niezwykle okazały - normalnie takie duże rolki 4-warstwowego Velvetu.
Rzuciłyśmy się do jego pielenia i mimo, że to ponoć roślina dwuletnia, to my przez kilka kolejnych lat nie mogłyśmy pozbyć się go z ogródka.
.
Teraz szukam swojej ulubionej łopatki ... 
