Wątek różany Atki

[Atka-a1]

Mój M ma bardzo zdrowe podejście - zawsze twierdzi, że "ciesz się tym co masz i oby nie było gorzej".

Prawdę mówiąc, to i moje motto

[AniaDS]

Ale pomarzyć zawsze można

[JSZFRED]

Beatko ja też się pod tym podpisuję, a marzenia upiększają życie szczególnie zrealizowane

[Atka-a1]

Próbowałam sobie wmawiać, w ramach wizualizacji marzeń, że będę mieć większą działkę
Muszę stwierdzić, że ten sposób nie jest skuteczny Wniosek? Trzeba szukać innego

[AniaDS]

Serduszka gratuluję , co dwa to nie jedno

[JSZFRED]

Beatko ja też gratuluję serduszka

[Atka-a1]

Dziewczyny, dziękuję , ale za co to?

[gloriadei]

Beatko
ogromne gratulacje
"bierz to serce, idź na drogę i nie pytaj się dlaczego..."

[JSZFRED]

Beatko nie wiem za co ja też dostałam i byłam w szoku więc cieszmy się bo mamy teraz dwa jedno zapasowe

[Atka-a1]

Dziękuję
Nie wiem co okaże się w końcu jak przyjdzie wiosna, ale odpukać , na razie nie widzę pomarzniętych pędów. Pewnie przy cięciu, jak blisko będę przy krzaku dopiero zobaczę Część róż, szczególnie tych z jesiennego sadzenia nie widać, bo zakopczykowane, zadoniczkowane, albo przykryte inaczej (karton, stroisz, maty, jedna kurtka ) To co wystaje nie wygląda żle.
Tylko Alohy nie jestem pewna, a dokładniej jej dwóch baaardzo długich pędów. Jesienią jeden poszedł równolegle do ściany domu i został wygięty w łuk - dla pobudzenia kwitnienia. Drugi, rosnący na ścieżkę został też w łuk wygięty i przywiązany do palika. Jest niestety na totalnym wygwizdowie. Ale, ale gdyby się uchował i gdyby pąki na nim nie przemarzły, to mógłby być ładny widok podczas kwitnienia. Niestety ten pęd jest wysoko, na tle nieba i nie widzę dobrze - śnieg i światło mylą. Muszę poczekać do wiosny. No i oczywiście nie miałam jak okryć tych pędów

[AniaDS]

Też brałam pod uwagę kurtki i koce i co tam jeszcze będzie pod ręką

[Atka-a1]

Aniu, ale tylko jedna ta kurtka i już zdjęta

[AniaDS]

Mnie podczas tej fali mrozów przydałoby się z pewnością kilkanaście .
I poważnie, przeszło mi przez myśl, żeby lecieć po stare ciuchy na strych i okryć co cenniejsze.