A teraz opowiem Wam o moim ulubionym serku. Nazywa się caciocavallo. To taki żółty, krowi ser w formie hmm kropli przewiązanej czymś u góry. Ja go uwielbiam świeżego - jest wtedy mięciutki, słodziutki i ma milusi zapaszek. Jeszcze lepiej, kiedy jest zrobiony z mleka krów karmionych sianem - wtedy to koniec świata, cód, miód, orzeszki i niebo w gębie, jest słodziuteńki. A dojrzewający staje się lekko pikantny, szypie w język i robi się tak twardy, że ciężko ukroić. Robią ten ser tylko w paru regionach środkowych Włoch oraz na Sycylii. I od razu napiszę, że caciocavallo dostępne w supermarketach nijak się mają do tego, co kupujemy bezpośrednio u producentów - hodowców krów.
A niedaleko mojej Pipidówy jest malusia Pipidóweczka, gdzie kilka osób robi ten ser w szczególnej wersji. Cena tej szczególnej wersji waha się w granicach 16-22 ? za kilogram sera.
A wersja polega na tym, że do sera zostały wprowadzone robaki. A dokładniej larwy jakiegoś owada.
Najprawdopodobniej jest to
Piophila casei, ale to już mój wniosek na podstawie poszukiwań w internecie. Bo tubylcy potrafią podać nazwę tej muchy wyłącznie w dialekcie (albo inaczej nie chcą), przy czym każdy mi ją zapisuje inaczej, jednym słowem jak dla mnie to nie do ustalenia co to jest.
Larwy siedzą sobie w serku, zjadają go i wydalają przerobiony na białawą mazię. Na koniec procesu otrzymujemy jakby serową skorupę wypełnioną jasną mazią o ciekawym zapachu. Je się toto łyżką, razem z robalami.
Dostałam w prezencie taki ser od znajomego. Miał jeszcze powisieć w piwniczce, bo nie był dojrzały (przerobiony przez larwy) ale nie wytrzymałam z ciekawości i namówiłam męża na pocięcie tego skarbu. Robale były, mazi było jeszcze niewiele.
Tak, skosztowałam. Tak, omijałam robale i zjadłam tylko troszkę sera.
Zapach: SUPER. Smak: OHYDA. Gorzki jak piołun. Ale mężowi smakował, więc zostawiłam go sam na sam ze skarbem, życząc smacznego.
Jutro napiszę o czymś smaczniejszym i nieobrzydliwym
Poziomki uzyskujemy przez przewracanie pionków.
Na zdjęciu wraz z korzeniem chrzanu przytarganym z Polski. Kafelki mają bok prawie 11 cm. I te rzodkiewki to wszystkie takie porosły, cały rządek. I dziwnie wcale nie były zdrewniałe, tylko kruchutkie jak pierwszorzędna, wiosenna rzodkieweczka. Tylko kurde zupełnie bez smaku.
.
Co do sera to kiedyś o nim czytałam, ale mam wątpliwości czy bym dała radę przełknąć... Ale skoro piszesz ,że niedobry to nawet jak będę miała możliwość to nie ruszę 
