Iwonko,moja mama nie miała piwonii ,bo mieszkaliśmy w bloku,ale moja babcia je miała i dlatego ja musiałam je mieć ,nawet pojechałam do rodziny i przywiozłam sobie te babcine piwonie ,bo one dla mnie takie ważne,mają już koło 100 lat i pięknie kwitną w moim ogrodzie i cieszę sie ,że mogę mieć troszkę ogródka mojej ukochanej babci,miłego dnia życzę
Justynko,u mnie, jak nie ma mrozów wcześniej jak było w tamtym roku,to maliny owocowały do listopada,i są takie pyszne,wszyscy czekamy na wiosnę ,u mnie zakwitły już ranniki,są cudne,pozdrawiam
i słoneczka życzę 
Już wypatrzyłam kompozycję dla siebie różowa z irysami. 
Teraz chyba każda z nas chodzi po ogrodzie i szuka oznak wiosny. Ja chociaż Piotrek na mnie krzyczy, że w końcu połamię kły to chodzę codziennie, rozgarniam korę i szukam główek tulipanów, narcyzów, hiacyntów. Jeśli znajdę to wielce ukontentowana nagarniam znów kore i idę szukać kolejnych ... a że jak zwykle nic nie oznaczyłam to szukanie u mnie jest na chybił trafił 
Ale dziś u mnie pada i wieje koszmarnie więc nie szukam, chociaż ochotę mam na to straszliwą 
Gunera żywa..ja dzisiaj tez zaglądałam do swojej..coś tam się pod warstwą brązowoą zieleni..może uda się jej pożyć.Twój śaiwy piwoni już nie mogę się doczekać u Ciebie tego widoku...ja ciągle żałuję że mam tak mały ogórd 
WOW, ależ to ogromniasty potwór rośnie. Widziałam kilkunastoletni okaz w arboretum i normalnie wyglądałam tak 
Śnieżyczki i ranniki i piwonia pcha się do życia. Dzisiaj miałam burzę z grzmotami i gradem, a pogoda była w kratkę słońce, deszcz, wiatr i na koniec burza. Życzę dobrej nocy i słodkich snów 
