Heniu, dziękuję.
No to, żeby nie żałować zamówię ją na wiosnę, bo teraz, to chyba nie dam rady przygotować jej stanowiska.
Współczuję problemów z suszą. Czytałaś może w dzieciństwie książkę o Pollyannie ? Poszukajmy jej wzorem pozytywów.
1.Róże zapewne poszły z korzeniami głębiej i to, miejmy nadzieję, zaprocentuje w kolejnych latach.
2. Brak drugiego kwitnienia ochronił Cię przed jękiem zawodu, gdy zbyt wczesny mróz niszczy rozwinięte kwiaty.
3. Nie musisz teraz ścinać tych wszystkich mumii pąków i brązowych szmatek, w jakie zamieniły się kwiaty (np. u mnie).
4. Co nas nie zabije, to nas wzmocni czyli głowa do góry, kolejna wiosna przed nami.
Pisałaś, że w 2012 za gęsto posadziłaś angielki. Ja zrobiłam to samo na rabacie obsadzanej rok później. Nie wiem co mi przyszło do głowy, że zmniejszyłam odstępy do 80-90 cm. Mam glinę tak jak Ty i róże rosną u mnie bujnie. Poprzednio zachowywałam odstępy 110-120cm i po 4 latach widzę, że to jest norma dla mojego ogrodu (dla austinek określanych mianem
medium shrub czyli o katalogowych wymiarach 3.5 ft x 3ft, 4ft x 3ft, 4ft x 4ft )
Będę przesadzać i to teraz. Szkoda mi ściśniętych, włażących na siebie i zasłaniających się nawzajem Maid Marion, Queen Anne, Young Lycidas, Harlow Carr.
bogatym, obfitym kwitnieniem, cudownym zapachem, tym że nie chorowała na nic, kwiaty, mimo że młoda, od razu trzymała do góry. Żałuję, że tak późno się na nią zdecydowałam.
Trza by wszystkim kopce naszykować, a mnie się nie uśmiecha kopcować tylu róż .U mnie kopczyki dostana tylko nowości i te przesadzane Róże to mocne osobniki i chyba tylko mocny mróz może niektóre osobniki skosić
