Życie po bajpasach

[Osmunda]

Jeśli jest tu ktoś na forum po bajpasach albo ktoś kto ma taką osobę najbliższym otoczeniu to bardzo proszę o informację kiedykolwiek zabiegu wraca apetyt i chęć do życia ?

[viola123]

Wraca normalne życie. Mój ojciec pół roku po zabiegu jeżdził na rowerze, pracował na działce, podjął pracę zawodową, choć był już na rencie. By passy, koranografia, kardiowerter przedłużyły mu życie o 30lat. Teść natomiast po operacji (3 lata temu) usiadł w fotelu i boi się żyć, choć wszystko w porządku pod względem kardiologicznym i każdym innym.

[Osmunda]

No niestety najgorszy wariant przytrafił się mojemu mężowi.Półtora miesiąca po zawale i nie to , że boi się żyć ale zero apetytu do życia.Zaczynam wysiadać jako opiekun i kierowca.I jestem zdziwiona bo szukam w sieci (może niezbyt mądre ,że tam ale nie mam gdzie) i nikt nie dzieli się swoimi przeżyciami z tego trudnego okresu.A o tym żeby np.lekarz pogadał z osobą nazwijmy to "obok" nie ma co marzyć.Mąż dostał w szpitalu "rozpiskę" co może a czego nie a opiekun nic żadnych wskazówek.Intuicja i doświadczenie życiowe to okazuje się za mało.

[hanerii]

Szkoda, że nie mam możliwości porozmawiania z taką osobą, która siedzi w fotelu i nie chce żyć. Myślę, że gdybym opowiedział swoją historię to od razu wstałby z fotela i zaczął żyć, jestem pewien...

[palat]

Depresja reaktywna... na szczęście minie. Trzeba wspierać w tym trudnym, przejściowym okresie.

[Osmunda]

Wspierać .Łatwo powiedzieć .Nigdy już życie nie będzie takie jak przed zawałem.Najgorsze , że wszyscy mówią to samo :noga ( puchnąca ) , ciśnienie b.niskie - trudno być aktywnym , witalność często zerowa , nie ma co liczyć na poprawę .Żaden lekarz nie robi nadziei i nie dopinguje do działania aby coś zmienić .A to najgorsze.

[Karo]

Zmień mężowi lekarza.

Być może potrzebne jest chwilowe delikatne farmakologiczne wsparcie psychiki,
ale z pewnością jest możliwa zmiana nastawienia męża.
Zobojętnienie i lęki przy schorzeniach kardiologicznych,po zawalach i plastyce są na porządku dziennym.
To lekarz prowadzący musi zająć się pacjentem na poważnie.
Twojemu mężowi potrzeba dobrego lekarza i to wcale nie musi być psychiatra.