Kolejna, wdzięczna Phalaenopsis nn. Tak, tak, nie wstydzę się i takie posiadać, dla mnie one wszystkie są cudne.
Teraz coś, w co nie wierzyłam, że może zakwitnąć w moich warunkach domowych, na dodatek chciejstwo sprzed może 5-6 lat, a może i dalej.
Sedirea japonica lub według nowej nomenklatury Phalaenopsis japonica. Przyznaję, że te maleńkie kwiatuszki są trudne do dobrego sfocenia
. Dwa wspaniałe pędy.
A tu jeszcze większa niedowiara i do tej chwili dziwię się, że nie ubiłam. Ze mnie jest prawdziwy dendrobiowy morderca. Może ręka ofiarodawcy była taka szczęśliwa lub..... to jedyna roślina która pozostawiłam w kamyczkach, ponieważ kochana Mireczka, jak wszyscy wiemy, jest fanką roślin w hydro. Jeszcze większą niespodzianką jest fakt, że nie została przechłodzona w zimie, ani przesuszona, a mimo to wspaniale zakwitła.
piękne te kwiatuszki 
)
. 
.
.
. Kwitnienia są z kwietnia, a w aparacie już czekają następne, te obecne. Postaram się, aby długo nie musiały czekać, zapewniam że tam też będzie dużo ciekawych roślin 
.
. Luisa rzeczywiście ma rację, Sedirea nie osiąga jakichś wielkich rozmiarów, jest dosyć kompaktowa i rzeczywiście potrafi zaskoczyć.
. Co do Sedirei mam nadal bardzo podobne zdanie do Twojego. Popisałam trochę prywatnie z ludźmi, którym kwitnie ona regularnie i starałam się do tego zastosować. To że raz zakwitła, jeszcze o niczym nie świadczy, jak zakwitnie ponownie, to mogę się chwalić. 
.
.
. 
