Basiu - kataru nie miałam
Twoje kciuki to krotonom jesienią by się przydały, bo zastanawiam się nad kolejną redukcją,
oczywiście ze względu na moją wielką miość czyli sansewierki, które się dość mocno rozrastają
Olu - strasznie miło Cię widzieć !!
Może kiedyś jeszcze tutaj wpadniesz więc informuję,
że te dwa patyczki śmierdziuszka, które dostałam od Ciebie,
pięknie się rozrosły i ślicznotka kwitnie co rok coraz większą ilością kwiatów
Kasiu - no pozbyłam się paru, ale jakoś brakuje mi konsekwencji
w pozbywaniu się krotonów, bo co się jakiegoś pozbędę, to nabywam kolejnego
Ale jesienią muszę zrobić miejsce dla sansewierek, więc chyba coś tam znowu z krotonów poleci.
Z drugiej strony na samą myśl o pozbywaniu się tych doniczkowych papug coś mnie gdzieś ściska ...
Ciszę się bardzo , że o mnie nie zapomnieliście.
Zapewniam, że ja też o Was pamiętam
Nawet o tym, że kiedyś coś komuś obiecałam, więc od tego zacznę.
Russelia equisetiformis - ze specjalną dedykacją dla naszej Modki
Iwony
której dawno temu obiecałam pokazać pierwsze kwiaty.
Cieszę się jak wariat, bo byłam pewna, że na kwitnienie to sobie jeszcze poczekam.
Poniżej długo wyczekiwany ... pierwszy kwiatek, potem zapowiedź 'fontanny' kwiatów
(jest coraz więcej pąków na ponad połowie rośliny), kwiatuszek z bliska, nasiennik
(bardzo chętnie i w dużej ilości się zawiązują) i aktualnie w pełnej krasie
Sansevieria francisii - za ciepłe słowa pod jej adresem sesję dedykuję
barbra13
Basiu - Ty masz naprawdę oko, ona faktycznie urosła, teraz wygląda tak
I kwitła mi
Na potwierdzenie tego, że w kwestii kwitnienia nie ma reguł - mój okaz stoi
zwykle w pokoju prawie pod sufitem, czyli w dość ciemnym miejscu, a na balkonie
przez cały czas w cieniu, więc nie wiem czym sobie zasłużyłam na to kwitnienie
I muszę się powtórzyć - kwiaty sansewierek kompletnie mnie nie kręcą.
Ale obserwowanie rozwoju pąka kwiatowego to była duża frajda !!
Krotony - dla
Kasi
Nie wiem jak ja z nimi wjadę jesienią, bo naprawdę wystrzeliły.
A do tego cudnie nabrały kolorków !!
Wystawiłam je na zewnątrz w połowie kwietnia i stoją do dziś.
Może spróbuję je eksperymentalnie ... przezimować
Sansevieria trifasciata hahnii - cała wesoła gromadka
Sansevieria parva - chociaż mniejsza gromadka, to równie wesoła
Ta w wersji stojącej naprawdę długo stała w miejscu, aż wreszcie,
po ponad 3 miesiącach na balkonie naliczyłam ostatni aż ... 6 maluchów.
Wersja rozetkowa też się zagęściła, ale nie wypuszcza mi tych dyndających pędów.
Natomiast
'White Variegated' stoi jak kołek, ale za to dobrze wygląda
Euphorbia tirucalli - rozrosła się i fajnie zaróżowiła w kolejnym sezonie.
Zimą zielenieje
Albuca spiralis - w tym roku przespała tylko 1,5 miesiąca.
Obudziła się na początku czerwca i wyprodukowała letnie 'kręciołki'.
Kupiłam ją dokładnie 2 lata temu w postaci jednej cebuli.
W ubiegłym roku, jakoś w styczniu, cebula zaczęła się dzielić i latem miałam już dwie.
W tym roku znowu zaszalała i znowu się podzieliła, dzięki czemu
są 4 cebulki, a zimą będzie kwitła czterema pąkami
Kiedyś miałam dylemat natury moralnej, czy powinnam ją hodować w naszych
warunkach klimatycznych, bo nigdy nie będzie jej tak dobrze jak w tropikalnym klimacie ...
Ale już go nie mam
Skoro kwitnie, dzieli się, to chyba jej pasuje nasza pogoda.
Pierwsze foto - zaczyna wypuszczać letnie listki, jeszcze są proste.
Na drugim już pięknie zakręcona.
A te dłuuugie, dyndające listki - to zimowa pozostałość
Aglaonema 'Tivoli' - jak zwykle o tej porze roku zaczyna kwitnienie
(drugie jej kwitnienie przypada zimą), i jak zwykle dubeltowe.
Nie dość, że 2 pączki stają sobie ... na głowie
to jeszcze swoje dwa grosze musi wtrącić kolejny listek
I na koniec 3 aglaonemowe nowości.
Aglaonema 'Flamingo Stripes' - to już stara nowość, bo mam ją od marca tego roku.
Nie jest kapryśna, zapowiada się na bezproblemową
I po 2 miesiącach pobytu u mnie już mi zakwitła.
Kwiaty są mega ciekawostką - są w kolorze ciemnobeżowym,
kremowym, nie są białe jak u innych aglaonem
Aglaonema 'Cory' - również stara nowość, bo z maja.
I również po 2 miesiącach pobytu zakwitła.
Nadal w kwiatach
Aglaonema commutatum - ponoć czysty gatunek, nie żadna hybryda jak powyższe.
Wyłudziłam z krakowskiego OB
I tutaj ciekawostka - dostałam ucięty czubek z dwoma owocami i jednym
nierozwiniętym pąkiem kwiatowym, i całość wylądowała w słoiku z wodą.
Po ponad 2 miesiącach 'procesu ukorzeniania'
owszem, pokazały się pierwsze
korzenie, ale w międzyczasie roślinka zdążyła rozwinąć pąk kwiatowy,
prawie zasuszyć kwiatka, wypuścić kolejny pąk i go rozwinąć.
Tak więc mam jeszcze nieukorzenioną roślinkę, ale za to w czterech fazach rozwoju:
stary/zasuszony owoc, świeży owoc, zasuszony kwiat w fazie tworzenia owocu, świeży kwiat
Dlatego właśnie tak bardzo chciałam mieć tą aglaonemę, bo obserwowałam ją
w ogrodzie botanicznym przez cały rok i widziałam jak szybko rośnie, chętnie kwitnie,
a poza tym masowo owocuje, co już nie jest tak oczywiste w warunkach domowych.
Moje inne aglaonemy też chętnie i regularnie kwitną, ale żadna z nich nigdy nie owocowała
Pozdrawiam wakacyjnie 
Zostawiam ślad po wizycie i ruszam dalej nadrabiać zaległości 
. 
