Nasze 1500m2 - cz. 3

[clem3]

Kochani dziękuję wam za wyrazy współczucia i "dobre słowo".

maniolek czas leczy rany, ale po każdej ranie niestety zostaje blizna... Tak - wspomnienia też zostają, choć póki co bardzo bolą. Mam jednak nadzieję, że nadejdzie taki dzień, w którym wywoływać będą uśmiech.

Lidziu mam nadzieję, że i ja zdołam się jakoś przekonać znowu do ogrodu, szkoda by było, aby tyle pracy poszło na marne. Póki co cieszę się, że rozsiały się goździki kamienne - tata je tak lubił...

Stasiu ja też miałam nadzieję do samego końca. Dziękuję za to co napisałaś o winorośli, choć do tej pory jakoś byłam pewna, że nie obudzi się ona po zimie, skoro zabrakło jej "mentora"...

Ewelinko ludzie umierają wokół, ale dopiero gdy dotknie to nas bezpośrednio dociera do nas jakie to trudne. Dziękuję za wsparcie.

Soniu mam nadzieję, że u twojej mamy wszystko wyszło dobrze? Po tym jak zmarła moja babcia wiem doskonale, że nie ma odpowiedniego wieku na śmierć, każda boli tak samo.

Paulinko masz rację w każdej kwestii. Choć drogi nam byl każdy dzień, w którym tata był jeszcze z nami, to wiem że należy się cieszyć, że zostały mu zaoszczędzone cierpienia, jakie potrafi zaserwować ta okrutna choroba. I tak - zacznę od tych roślin, które tata lubił - już ich nie zobaczy, ale będę miała co zanieść mu na miejsce spoczynku... szkoda że już wiecznego

Aniu dziękuję, że mimo własnych zmartwień znalazłaś chwilę, aby wesprzeć mnie Mam nadzieję, że wygracie zarówno z chorobą taty, jak i służbą zdrowia... Dużo zdrowia dla taty, a dla ciebie sił

Martuniu gdybyśmy mieli na to wpływ wiele osób musiałoby żyć wiecznie... Niestety ktoś inny o tym decyduje, a nam pozostaje się z tym pogodzić, choć nam przychodzi to z wielkim trudem. Mam nadzieję, że twoje słowa się spełnią i jednak znajdę ukojenie w ogrodzie. Gdzieś muszę...

Ewuniu masz rację, będę o tym pamiętać, choć wiem, że widok każdego kwiatu, który lubił tata wywoła dodatkowy ból... Jednak ucieszył mnie fakt, że licznie wysiały się goździki kamienne - tata lubił je najbardziej, bo kojarzyły mu się z jego mamą, która odeszła w wieku zaledwie 54 lat. Zachwycał się również liliami, więc mam nadzieję, że licznie zakwitną, abym mogła mu je zanieść, bo sam już nigdy do nich nie przyjedzie

Olu bardzo mi przykro, że i ty musisz przechodzić przez chorobę ukochanej osoby Tym bardziej jestem wdzięczna, że znalazłaś siłę i chęć, żeby wesprzeć mnie. Mam nadzieję, że w waszym przypadku historia będzie miała bardziej szczęśliwe zakończenie. Życzę wam tego z całego serca.

Natalko dziękuję. Też mam taką cichutką nadzieję...

Karolinko widać, widać. Choć zupełnie nie wiem, jak cieszyć się z tego, że do życia budzi się wszystko oprócz tej jednej jedynej osoby









W takim stanie przetrwała zimę jedna z różyczek posadzonych w tamtym roku

[slila1]

Przedwiośnie zagościło już i na Twoich rabatach. Śliczne ciemierniki.
Większość moich róż, a szczególnie okrywowych ma zielone liście.

[ewarost]

Małgosiu fajnie, że i u ciebie w ogrodzie wiosenna aura . Życzę i niech zakwitną wszystkie lilie i kamienne goździki

[anida]

W bardzo smutny czas trafiłam do Twojego wątku. Serdecznie współczuję, przeżywałam dokładnie to samo co Ty 3 lata temu.
A ogród piękny .

[stasia_ogrod]

Gosieńko, zobacz jak rozsiały się kamienne goździki, najukochańsze kwiaty Taty, winorośl też zbiera siły do wiosennej eksplozji życia. To wszystko są terminatorzy, oni nigdy się nie poddają. Przecież wiesz, że w każdym z nich tli się cząstka Tatusia ;
jego oddech, dotyk czy radość z postępów w uprawie. Ty też musisz być silna, bo i Ciebie ktoś potrzebuje, nie tylko ogród ale przede wszystkim rodzina.
Na rabatkach budzą się kwiaty ... cudowne ciemierniki a róże przetrwały zimę w zeszłorocznym ubranku.
Zdrówka życzę kochana dla Ciebie i bliskich.

[clem3]

Lidziu przedwiośnie zamieniło się już w wiosnę, dowody poniżej Ta róża jedna jedyna wygląda tak, jak w środku sezonu, inne mają listki, ale nie aż takie zielone.

Ewuś dziękuję

anida witam serdecznie. Czas smutny, ale każdy gość bardzo mile widziany Przykro mi, że i ciebie spotkało to samo. Jak się teraz trzymasz? Czy po takim czasie ból minął? Ogród dziękuje za komplement

Stasiu znów pięknie napisałaś Dziś po raz pierwszy pomyślałam podobnie, a to za sprawą snu, który opiszę niżej. Oj tak, w takich chwilach jak w żadnych innych przekonujemy się jak bardzo potrzebujemy rodziny. I choć każdy z nas jest na inny sposób przetrącony tą nagłą żałobą, to w kupie siła... I choć czasami nasze wzajemne wspieranie się wygląda jak w tym powiedzeniu "wiódł ślepy kulawego", to jestem pewna, że i tak łatwiej wtedy dojść do celu. Dziękuję za życzenia zdrowia, tym bardziej, że coś mi odporność siadła, nie wiem czy tak sama z siebie, czy ta historia tak się na mnie odbiła...


O tym, że wiosna przyszła nieproszona, nie dbając o to, czy jest chciana i nie pytając o moje zdanie w tej kwestii już kilka dni temu zakomunikował mi em. Dostrzegł kępkę przebiśniegów. Normalnie w tej samej sekundzie ubrałabym się i pobiegła do ogrodu, bo kocham te maluchy, a goszczą u mnie od niedawna. Tym razem puściłam tę informację mimo uszu. Wciąż głupio mi było cieszyć się czymś, czego ta ukochana osoba już nigdy nie zobaczy... Ale dzisiaj miałam sen - byłam w ogrodzie pełnym wiosennych kwiatów. Biegałam z aparatem od jednej kępy do drugiej, wciąż dziwiąc się jak o tej porze mogę mieć w ogrodzie tak piękną wiosnę. A z boku trochę dalej stał tata i śmiał się pełną buzią, tak jak śmiał się zawsze, gdy widział mnie i siostrę znów łażące wokół kwiatków. Nigdy nie wierzyłam w takie rzeczy, ale teraz poczułam się tak, jakby tata dał znać, że nie powinnyśmy rezygnować ze swojej pasji (bo i siostra nie mogła się przełamać). Po raz pierwszy więc od choroby taty poszłam na dokładny rekonesans ogrodu i znalazłam takie cudeńka:






















Kochany tata, nawet "stamtąd" chciał zrobić mi przyjemność

[anida]

Małgosiu, teraz jest inaczej, wciąż odczuwalny brak. Najgorzej jest w święta i różne rocznice. Mój tato też kochał roślinki, ale był bardziej warzywnie zakręcony. Ja nigdy nie lubiłam grzebać się w ziemi i dopiero, gdy zachorował coś mi się przestawiło. Uściski!
Ps. Cudny sen.

[slila1]

Małgosiu w ogrodzie masz same wiosenne cudeńka, dobrze że poszłaś i je znalazłaś.
Tak jak napisała Anida, miałaś cudny sen. Tato dał Ci wyraźny znak. Ogród, chociaż trochę, chociaż na chwilę, pomoże zapomnieć Wam o bólu jaki przeżywacie. Wiem coś na ten temat, bo działka bardzo mi pomogła po śmierci męża.

[Annes 77]

Gosiu miałaś piękny sen, tata daje Ci znać, że jest szczęśliwy Łzy mi się zakręciły Dobrze, że w snach możemy zobaczyć ukojenie.
Idzie wiosna, doczekać się jej nie mogę.Wczoraj zabrałam na chwilę mamcię, bo czuje, że jest osłabiona, a brak ruchu powoduje, że opadła z sił.Moja mama i brak energii, widzę, że męczy się z tym.Tłumaczę ,że po upadku troszkę czasu minie, zanim nabierze sił i że mamy czas, dopiero początek marca.Martwi się ,że drzewka mamy niepomalowane

Gosiu czy będziesz otwierała wątek sprzedażowy?

Buziaki, ściskam mocno

[Blueberry]

Gosiu cudowny sen A wiosna przychodzi nie pytając nas o zdanie, możemy tylko próbować za nią nadążyć Widoki z ogrodu przepiękne

[ewaidc1198]

Małgosiu ! To , że czas goi rany to nie jest banał tylko najświętsza prawda. Ja mojego Tatę straciłam już 20 lat temu, a męża zaraz za poł roku po tacie . Miałam wtedy dopiero 36 lat i zupełnie nie wiedziałam jak sobie poradzić z ta tragedią . Dzisiaj wiem, że najgorsze co można zrobić to zamknąć sie w sobie ze swoim bólem i odsunąć od najbliższych , od tych ktorych kochamy i którzy nas kochają. Tak się często dzieje bezwiednie w naszej bezradności . Obaj mężczyźni mojego życia odeszli z powodu nowotworów. Żałobę trzeba koniecznie przeżywać wspólnie z najbliższymi bo inaczej krzywdzimy i siebie i bliskich. Twój Tata ewidentnie pokazał Ci dwie rzeczy . Po pierwsze, że powrócił do domu, do ogrodu , najpiekniejszego z możliwych gdzie jest radosny i szczęśliwy. A po drugie jak ktoś już tu napisał żebyś i Ty nie rezygnowała z tego co w Twoim życiu jest tu na Ziemi radością i pasją .

[PaulaF-Z]

Gosiu,

cieszę się, że wyszłaś do ogrodu. Tato będzie z ciebie dumny i na pewno nie raz da ci jeszcze sygnał, że jest z tobą i obserwuje z góry, jak pielęgnujesz ogród.
Zdjęcia piękne, widać już wiosnę.

[Iwonka1]

Małgosiu, tata na pewno chciałby, żebyś zaczęła dostrzegać to, co jest wokół Ciebie, a z czasem ponownie tym wszystkim się cieszyć i stąd ten sen Ciężko jest przeboleć odejście ukochanej osoby, ale na to niestety nie mamy wpływu
Wiosna postanowiła Cię chociaż trochę pocieszyć i sypnęła tym, co sprawia radość o tej porze roku. Lada chwila zrobi się ciepło i wtedy to dopiero będzie pracy w ogrodach, ale i radości z każdego kwiatuszka