Opowieści z Jagieliny

[arameic]

Jagielina. We wsi, do której przybyliśmy w celu odnalezienia swojego miejsca na Ziemi, nazwa ta oznacza świerkowisko - niewielki pagórek, porośnięty świerkami. W rozmowach z mieszkańcami wielokrotnie słyszałam to określenie, jednak dopiero dużo później dotarło
do mnie, że dotyczy ono właśnie nas i naszej działki. Miejsce jest magiczne, bo te kilkudziesięcioletnie, majestatyczne drzewa wraz z ptactwem w nich zamieszkującym, tworzą niepowtarzalny klimat. Działka położona jest na kolonii, do wsi mamy około dwóch kilometrów,
więc panuje tu cisza, przerywana rzadko odgłosem traktora, bo teren jest głównie rolniczy. Sąsiednie domostwa pozostają w zasięgu wzroku, jednak na tyle daleko, żeby zupełnie sobie nie wadzić. Gleba jest tu lekkokwaśna, dosyć ciężka, gliniasto-piaszczysta,
co utrudnia nieco prace ogrodowe, ale tylko nieco. Mamy mnóstwo zapału i siły, by stworzyć tu miejsce, którego nie chce się opuszczać. Najbliższa okolica wygląda tak:












Moje pierwsze kroki w celu opanowania tego pastwiska pomiędzy świerkami, polegały na zerwaniu murawy, nawiezieniu czarnoziemu i przekopania tego w miejscu warzywniaka. Walka była ciężka, trwała długo i wymagała pracy wielu par rąk, a efekty
wyglądały tak:

[Black Rose]

Basiu, jak pięknie!
Cudowne to Wasze miejsce na Ziemi.

[arameic]

Ula, dziękuję . To dopiero początki, ale kiedyś będzie pięknie. Między innymi właśnie dlatego postanowiłam całą sprawę udokumentować.

[Black Rose]

Bardzo dobry pomysł, taka dokumentacja ma nieocenioną wartość.

[arameic]

Po okiełznaniu ziemi pod warzywniak wszystko już poszło z górki. Część miejsca przeznaczyłam pod tunel foliowy na uprawę pomidorów, część na grządki w skrzynkach, a resztę po usystematyzowaniu ich grubymi deskami na krawędziach - pod inne wysiewy warzywne
i kwiatowe. To już była sama przyjemność.

[Madziagos]

Zapowiada się kolejny świetny wątek.
Bardzo jestem ciekawa dalszych zdjęć i opowieści z ogrodu.
Rozumiem, że wokół ogrodu masz duże drzewa tworzące ramy dla ogrodu.

[arameic]

Zgadza się, Magda. Na mojej działce rośnie kilka starych świerków i sosen, a na przyległych działkach więcej. Nie były to tereny stricte leśne, a pastwiska na polanach, czyli łąki wśród zagajników.

[Blueberry]

Niesamowite miejsce z przyjemnością poznam jego dalszą historię

[arameic]

Dziękuję, Blueberry . Zrobię wszystko, by uczynić je jeszcze piękniejszym . Mam mnóstwo pomysłów i zapału.

[mandorla]

Piękna okolica, Basiu, i pięknie zapowiada się Wasze miejsce wśród świerków... Będę kibicować i z ciekawością śledzić postępy

[arameic]

mandorla, w głowie mam tyle, że obdzieliłabym dziesięć takich ogrodów, no ale powoli...

[duju]

Witaj Świetnie się zapowiada. Zdjęcie z kotem Warzywniczek niczego sobie ;)Tez będę pierwszy ogród w ty roku ,,robić''. Kibicuję

[mandorla]

w głowie mam tyle, że obdzieliłabym dziesięć takich ogrodów

Myślisz, że w to wątpię? Ja w maju zacznę trzeci rok na moich 300 metrach; "przeszłam" na nie z balkonu, i wydawało mi się, że to tyyyle miejsca... A teraz tylko mogę głową kręcić, ile różnych rzeczy i rozwiązań, jakie bym chciała, po prostu się nie zmieści...

[arameic]

duju, ten kot to Rudson, Rudy, ewentualnie Rudolf (ma bardzo dużo imion związanych z rudawą sierścią), mój pomocnik . Latem 2018 roku przygarnęłam kocią mamę Irenkę (po Irenie Szewińskiej, bo biegaczka z niej niesłychana) oraz jej dwa maleńkie kocurki (Oczkusia i Rudego). Dotrzymują mi towarzystwa na tym odludziu i kocham je przeogromnie.

mandorla, to prawda, ja też przeżyłam szok, gdy z małego balkoniku przeniosłam się na 33arową działkę . Tutaj w końcu mam miejsce na wszystko.

[mandorla]

Do czasu, kochana, do czasu... 33 ary to już sporo, ale też kiedyś się wyczerpie