Pierwsze koty za płoty VI

[Shire]

Mnie również zmartwiła informacja o planowanej budowie drogi. Mam nadzieję, że uda się ocalić działki i tego Ci życzę.
U nas za płotem, gdzie pasły się sarny, trwa budowa osiedla domków jednorodzinnych, a w zasadzie pato- bliźniako- szopek. Zatrważa mnie to, co dzieje się w polskim prawie budowlanym. Już nie będzie żurawi, saren, widoków na las, a hałas, ludzie i wrzaski spod grilla, jak to ma miejsce w już zbudowanych wcześniej domach.

Piękne zdjęcia jak zwykle- ciemierniki urokliwe.
Pozdrawiam i życzę szybkiego powrotu sił.

[Margo2]

No to masz problem.
Trzymam kciuki, żeby nie wybrali wariantu z Twoją działką.
Czytałam, że masz nadmiar swoich produktów.
Już dawno Ci mówiłam, żebyś zaczęła to sprzedawać

[marta64]

Co to się wyprawia na tym świecie . Chcą zabetonować całą ziemię i to tam, gdzie jest najładniej?
Mam nadzieję, że Wasze protesty będą skuteczne .
Dziękuję za wiadomość o ciemiernikach , ale już wcześniej je przytargałam zupełnie przypadkowo .
Z wiadomych powodów niechętnie, ale musiałam odwiedzić LM, bo mieliśmy od nich ogrodzenie jeszcze sprzed wojny i okazało się, że zabrakło uchwytów, a ponieważ ogrodzenia są w sekcji"Ogród", to te ciemierniki musiałam zabrać z wrogiego sklepu!
Różnie też myślę o tym , bo mnóstwo ludzi tam pracuje, z mojej wioski też i ten bojkot w nich uderzy najbardziej. Wiem, że coś trzeba robić, ale czy to dobrze drażnić dzikiego zwierza? Czy nie lepiej go zanęcić i schwytać? Tylko nie wiem jak to zrobić, a wyrzutnie na Jasionce ustawione w moim kierunku i samoloty, schodzące do lądowania nad moim domem, robią wrażenie i nie
pozwalają zapomnieć o tym, co się dzieje tak blisko nas!
Jednak póki co, w ogrodach kwitną kwiatki i cieszą oczy i duszę
Piękne są Twoje tulipanki , ciemierniki cudne , ciekawy pierwiosnek, a ja czekam na kwiatki tych od Ciebie , czerwony zachwyca mnie już wyglądem pączków
Miłek potrzebuje tylko odrobiny ciepła, żeby rozwinąć swoje słoneczka.
Dużo zdrówka i tylko dobrych wiadomości

[Iwonka1]

Wszystko odwołuję Dzisiaj na własne oczy widziałam, że przyszła wiosna Czaiła się, chowała głowę w piasek i nic to nie dało, dzisiaj nie dała rady już się dłużej kryć. Święta, mimo wcześniejszych zapowiedzi, były też całkiem wiosenne. Pierwszy dzień świąt całkowicie słoneczny i co najważniejsze bardzo ciepły. W drugi, słonko również całkiem raźnie świeciło, ale już temperatura była dużo niższa, co nie przeszkodziło mi późnym popołudniem wsiąść na rower i chociaż odrobinę spalić zjedzone wcześniej kalorie. Nie pojeździłam jednak długo, bo jak na złość zrobiło się już pochmurno i na dodatek bardzo wietrznie

Tak było w pierwszy dzień świąt










Dzisiaj za to nic nie zapowiadało, tego, co wydarzyć się miało później. Rano pochmurno i mokro, dzień miałam poświęcić na sprzątanie, pranie i takie tam tam różne czynności domowe. Wzięłam się za to tuż po porannej kawusi i do śniadania miałam już większość zrobioną. Siadłam do komputera z zamiarem pobuszowania po Waszych wątkach. Na początek zajrzałam do marta64, poczytałam, zaczęłam pisać i w tym momencie słońce jakimś cudem przedarło się przez chmury. Zerknęłam na pogodę, ma popadywać i cały dzień pochmurno. To co w takim razie robi ta jasność na niebie? Może by w takim razie jakąś niewielką przejażdżkę rowerową uskutecznić? od słów do czynów przeszłam w jednej minucie, raz dwa się wyszykowałam i pojechałam. Miałam się tylko pokręcić po okolicy, ale na niebie działy się całkiem obiecujące rzeczy, to postanowiłam pojechać jednak na działkę. W końcu dla mnie to żadna różnica, czy pojadę 10 kilometrów do lasu, czy na działkę. Najwyżej jak będzie mokro, czy pogoda się zbiesi, to wrócę. Z każdym przejechanym kilometrem robiło się jaśniej i cieplej.



Zaczęłam od utrwalenia tego, co widziały moje zdumione oczy. Zaledwie tydzień wcześniej nic nie zapowiadało takich widoków, ledwie po kątach kwitły marne już resztki krokusów, a dzisiaj gdzie bym nie spojrzała, tam kwitnie kolorowa kępka. Nareszcie zaczęły kwitnąć tulipany, chociaż jeszcze sporo jest w maleńkich pąkach, śmielej pokazały się pierwiosnki, a nawet gdzieniegdzie rozchyliły kielichy żonkile Miałam bardzo niewiele czasu, bo jednak wyjazd zupełnie niezaplanowany, obiadu nie ma, tyle co przed wyjazdem wyjęłam kotlety z zamrażarki, coś trzeba by upichcić przed powrotem eMa z pracy. Gdybym przewidziała taki rozwój wydarzeń wcześniej, to coś bym podszykowała, a tak to nie zostało mi nic innego, jak się streszczać
Zakasałam więc rękawy i bez dalszej zwłoki wzięłam się za robotę. Wszystkie rabaty są zarośnięte równo, ale te przy samym płocie najbardziej rzucają się w oczy, to zaczęłam właśnie tam. Na początek opieliłam jedną, tylko jedną niestety i miałam dość. Jak czytam o Waszych działaniach na działkach i w ogrodach, to zawsze mam wrażenie, że w tym samym czasie zrobicie dużo więcej niż ja Rach ciach i macie wypielone, a ja zostaję daleko w tyle. Jak to robicie? Ani się obejrzałam, a trzeba było wracać, na cały pobyt na działce miałam zaledwie trzy godzinki, które minęły nie wiadomo kiedy W drodze powrotnej było już bardzo ciepło, na tyle,że gdybym nie jechała rowerem, to zupełnie zdjęłabym kurtkę, a tak to tylko ją rozpięłam. Oczywiście młodzież od razu wytrzasnęła skądś krótkie spodnie, bo z krótkim rękawem to nawet ja nie miałabym problemu





Lucynko, morze kocham, to niewiele mi potrzeba, żeby wyruszyć w jego kierunku A tak nam się jeszcze przyjemnie złożyło, że pogoda dopisała, to była pełnia szczęścia. Już dzisiaj na działce diametralna zmiana. Dalej w ogólnym rozrachunku przeważa szarość, zielono jest tylko tam, gdzie królują chwasty, a królują wszędzie, ale już w tym wszystkim coraz więcej pokazuje się kolorowych wysepek tak miłych dla oka. Dopiero dzisiaj popracowałam sobie tak naprawdę i co prawda nie powiem, że narobiłam się po kokardę , ale i owszem pracę czuję, szczególnie w kolanach. Muszę szybko odpocząć, bo jutro powtórka z rozrywki.
Nie wiem co będzie z działką, nie wiem kiedy się to rozstrzygnie. Być może jeszcze nie tak prędko, bo poszczególne trasy biegną przez jakieś dziwne miejsca np. przez wieś. Ludzie protestują, bo jak to tak, cała wieś zniknie z mapy? Gniewne głosy słychać zewsząd, w październiku pokazywali zupełnie inne warianty, a do zatwierdzenia przedłożyli jeszcze inne.
Ciepełko dzisiaj było, to na pewno za Twoim wstawiennictwem, za co Ci bardzo dziękuję





Moniko, jakoś jestem ostatnio tak wyłączona z teraźniejszości, że budowa obwodnicy zupełnie mnie zaskoczyła Dobrze, że napatoczył się sąsiad, to przynajmniej mogłam zaprotestować. Mam nadzieję, że wybiorą trasę, która najmniej zaszkodzi zarówno ludziom, jak i przyrodzie. Zieleni jest coraz mniej, przywłaszczamy sobie coraz więcej terenów zielonych zamieniając wszystko w betonową pustynię. Współczuję wrzasków, chociaż sama mam je na co dzień. Może nie te spod grilla, ale dzieci z podwórka. Swoją drogą czytałam kiedyś, że polskie dzieci są jednymi z najgłośniejszych i za naszymi granicami rodzin z dziećmi nie lubią. Coś w tym musi być i bo i mi ciężko jest wytrzymać, jak jestem w domu. Całe szczęście, że salon mam od ulicy, to "tylko" samochody mi hałasują
Siły to ja mam, muszę jedynie zadbać o kondycję, ale i do tego dojdę. Po zimie trochę się zastałam, trzeba się rozruszać, w czym zarówno rower, jak i działka na pewno mi pomogą





Małgosiu, za dużo zawracania jest głowy, żeby zacząć sprzedawać swoje kosmetyki. Już nawet nie to, że na każdą recepturę muszę mieć osobny certyfikat, ale nie mogłabym robić ich w domu. Musiałabym otworzyć pracownię, a na to moja wiedza jest jeszcze zbyt skromna. Traktuję to hobbystycznie, to taka moja odskocznia od codzienności Czasami sprzedam coś koleżankom z pracy, ale większość rozdaję po rodzinie i znajomych. Jednak i dla mnie zostaje stanowczo zbyt dużo i muszę ograniczać swoje żądze, już nawet co dwa tygodnie, to zbyt często Resztę napisze Ci na priv.
Mam nadzieję, że obwodnica ominie tereny działek, tylko czy akurat działkowcy okażą się najważniejsi? Każdy wariant zabierze coś cennego, nie ma rady, trzeba czekać na rozwiązanie.





Martuś, sama nie wiem jak to się rozstrzygnie i kiedy? Jeśli byłoby nie po naszej myśli, to nie wiem czy zdecyduję się jeszcze na działkę. Zaczynać wszystko od zera? Sama bym to może jakoś przełknęła, ale czy eM nie znoszący działki, zmusiłby się do urządzania jej na nowo? Ech, trzeba czekać na decyzje. Protesty mogą wpływać do końca kwietnia, ale kiedy będzie coś wiadomo, nie wiem
Cieszę się, że dorwałaś ciemierniki, u mnie, jeszcze przed wojną, nie było takiego wyboru. Ten Twój różowy, jest cudny
O, widzisz... Nie na darmo zastanawiałam się nad lakolistną, wzięła i znikła. Dzisiaj tam odrobinę pogrzebałam i mam wrażenie, że coś zielonego się kluje, ale równie dobrze może być to tylko chwast. Powinna już kwitnąć, tak więc za bardzo w tym wypadku nie liczę na cud.
Moje pierwiosnki jeszcze bardzo skromne, nawet ich jeszcze wszystkich nie odnalazłam Ale za to Miłek jest cudny, jak jeszcze chyba nigdy. Wyjątkowo nie podżarły go ślimaki, a kwiaty ma wielkie niczym talerze



Epimedia jeszcze w blokach startowych






Na jutro jestem umówiona z Filipem, czeka nas dużo pracy.
Pozdrowionka

[Iwonka1]

Już kolejny dzień pogoda zachęcała do wyjazdów na działkę z czego oczywiście skwapliwie korzystam Nawet w nocy było na tyle przyzwoicie, że zostawiłam pomidory w foliaczku, żeby się hartowały.
Na dzisiaj byłam umówiona z Filipem, który musiał, jak to sam określił, wstać w środku nocy, czyli o nieludzkiej dziewiątej godzinie Za to zrobiłam mu pyszne śniadanko na działeczkę, żeby z sił nie opadł. Nawet miałam w planie, żebyśmy sobie upiekli kiełbaski na ognisku, ale eM sprowadził mnie na ziemię, przypominając, że przecież nasze dziecko nie je mięsa. Nie mogę się do tego przyzwyczaić, ciągle mnie to zaskakuje i nie ukrywam, że leży mi na wątrobie. Na szczęście nie zrezygnował z mleka i jajek, tak więc na święta też mogłam mu coś przygotować
Robota dzisiaj aż furczała. Nareszcie załapałam się na kontener na odpady zielone. Co roku mamy taki zaledwie jeden, do którego można wrzucać większe odpady: gałęzie, konary i tp. Chwasty oczywiście się w tym zakresie nie mieszczą, co nie zawsze do ludzi trafia. Jeden pojemnik zapełnia się w ciągu doby, dlatego trudno trafić na ten czas. Chyba pierwszy raz mi się to udało. Na całe szczęście był Filip, bo sama to mogłabym sobie tylko popatrzeć jak inni wrzucają, a tak to poobcinał konary jabłonki, która w najbliższym czasie zostanie do końca usunięta. Od lat choruje i najwyższa pora, żeby ją usunąć. Taki jest nieuważny, że mało sobie nie trafił siekierą w nogę, na szczęście tylko spodnie mu przecięła. Wkurzył mnie okropnie, bo zamiast się wziąć porządnie za robotę, to się popisuje jak dzieciak. Dobrze, że się nieszczęściem nie skończyło, było blisko.



Po wywózce zabrał się za koszenie trawników, bo to jego zadanie na działce. Nie lubi tego robić i jak tylko może, to przerywa i bierze się za coś innego. Zrobiłby za jednym zamachem, to miałby szybciej z głowy, ale jak tak woli, to niech robi jak chce, byleby było zrobione. Zmniejszył hortensję Anabell, bo się już za bardzo porozrastała na boki i na koniec zostawiłam prawdziwą perełkę: złamał łopatę próbując wykopać ogromną rozplenicę Finał jest taki, że muszę kupić nową łopatę, a rozplenica jak się panoszyła, tak się dalej panoszy Wielkie trawsko wyrosło i już chyba tylko eM da radę coś wymyślić, a w każdym razie bardzo na to liczę



Ja z kolei wzięłam się dalej za pielenie i dzisiaj udało mi się wypielić prawie dwie rabaty, chociaż moje nogi bardzo się przed tym buntowały. Żeby je troszkę ułagodzić, nawet rano przeprowadziłam swoja rehabilitacyjną gimnastykę, co tylko im pomoże. A jak moje nogi będą szczęśliwe, to ja też taka będę Jeszcze tylko pięć dużych rabat i trzy mniejsze i będę mogła zaczynać od początku
Na razie nawet nie zauważam strasznego bałaganu w domku, jaki zawsze w tajemniczy dla mnie sposób, zostaje po zimie. najpierw muszę wyplewić rabaty, a dopiero potem zajmę się domkiem.

Wygodniś


Po działce pojechaliśmy jeszcze na spacer do elektrowni wolnej. To moje ulubione miejsce na spacery, szczególnie wczesną wiosną. Muszę jeszcze pojechać tam za kilka dni, bo dzisiaj w końcu trochę siadła pogoda, a poza tym w lesie wypatrzyłam jakieś zupełnie dla mnie nieznane rośliny i muszę sprawdzić co to jest. A może je znam, tylko jeszcze nie rozpoznaję? W każdym razie za kilka dni będą kwitły i nie może mnie tam zabraknąć A, i tam mam miejscówkę na miodunkę, która przyda mi się do kosmetyków
Wszystkie dzisiejsza zdjęcia są właśnie stamtąd.

[JAKUCH]

Iwonko zdziwiłam się że tak długo do Ciebie nie zaglądałam to karygodne Jednak przez tę moją nieciekawą sytuację nawet nie chce mi się zaglądać na Forum.Czytam że też drżysz o swoją oazę trzymam kciuki żeby im się plany zagospodarowania zmieniły ,bo nie ma to jak posiedzieć wśród zieleni i kwiatów.Dobrze że masz jeszcze tę odskocznię że możesz pobuszować po lesie .Ja w tym roku nawet jeszcze pokrzywy nie nazbierałam, bo nawet w ogródku zanikła nie mówiąc o mniszku bo i tego brak w kolo mnie.Nawet w ogródku żaden jego kwiatek się nie pokazał. Fakt zielsko jest ale brak kwiatów jak na razie. Pracowita z Ciebie dziewczyna tyle pracy ogarnąć, chlebki upieczone ,bułeczki również ogródek wysprzątany TY .Z radością pooglądałam cudne fotki szczególnie ta niedwuznaczna sytuacja U mnie też pokazały się ropuszki ,ale bez zalotów Ta wiosna nie wygląda zbyt kolorowo inne lata miałam więcej kolorów.Zdróweczka Iwonko i nieustającej werwy i trzymam kciuki za ogródek

[korzo_m]

Iwonko kolejne części Twoich opowieści przeczytałam, pięknie z humorem wszystko opisujesz, super się czyta jak fajną książkę. Zdjęcia te opowiadania ładnie urozmaicają.
A to mnie bardzo zainteresowało https://images92.fotosik.pl/587/8578380bb56d29cc.jpg , że tez zawsze uda Ci się coś ciekawego podpatrzeć
Iwonko przekonujesz mnie do rowerowych wycieczek, trochę mam obawy, ale chyba będę musiała się przekonać dla własnej zdrowotności jak najbardziej ruch wskazany.
Chciałabym z mydełkami popróbować, ale ja to muszę mieć dokładny instruktaż z objaśnieniami
Także zapraszam do siebie.

[plocczanka]

Iwonko, czytam, że ostro wzięłaś się do działkowej roboty , a to dzięki sprzyjającej aurze i coraz to bardziej kolorowym rabatkom , co momentalnie też wpłynęło na Twoje radosne samopoczucie, które daje się zauważyć w narracji towarzyszącej kwietnym (i nie tylko) ilustracjom.
Nie tylko działeczka dodaje Ci wigoru, duży wpływ mają nań również wycieczki rowerowe w tym bardzo urozmaiconym plenerze.
Pięknie tam u Ciebie!
Niech więc w dalszym ciągu słonko pozwala Ci na spełnianie się zarówno na rabatkach i wycieczkach.

[cyma2704]

Bardzo ciekawie opisałaś wycieczkę na mierzeję wiślaną, piękne krajobrazy.
Przykro, że działki w niebezpieczeństwie. U nas poszerzają do 4 pasów, starą drogę nr 9 biegnącą do lotniska i dalej do Lublina. Wielu będzie mieć ją bardzo blisko domów, a wiele domów zostanie wyburzonych, już ogołocili kilkanaście kilometrów z drzew. Protesty na nic się zdały, władza decyduje.
Jak zwykle przepracowałaś się wiosną na działce.
Przylaszczkowy dywan cudny. Tulipany wczesne szybko pokazały kolory.
Skoro Filip jednak nie uciął nogi siekierą, to niech jej użyje do przecięcia karpy rozplenicy na cztery. Wykopanie potem ćwiartek, to już pestka.
Właśnie wykopałam i odmłodziłam Green Jewel, teraz dobry czas na dzielenie jeżówek, bo mokro i chłodno.
Iwonko pozdrawiam ciepło.

[Iwonka1]

Dzisiaj nareszcie zimno odpuściło i mogłam pojechać na działkę. Żeby chociaż w tym czasie popadało, to byłaby jakaś korzyść z tego siedzenia w domu, a tak to tylko złość człowieka ogarnia. Tyle mojego, że nie patrząc na zimno, pojechałam przynajmniej na rower, odwiedziłam znajome ścieżki czerpiąc z tego wielką przyjemność. To nic, że zimno, póki co jak na razie, to ani czapki, ani rękawiczek z torby nie wyciągałam i w poniedziałek jak nic, mi się przydały
Rano, tak szybko jak się dało: kawusia i lody, ściągnięcie prania z suszarki, przygotowanie obiadu, wystawienie wszelkich sadzonek na balkon, wreszcie śniadanie, jeszcze po drodze wizyta na poczcie i już mogłam gnać na działkę. Wnerwia mnie to latanie wte i wewte z sadzonkami, ale jak mam nie latać, kiedy codziennie zapowiadają w nocy zatrważająco niskie temperatury? Ale jak na razie tylko robią mnie w jajo, bo aż tak zimno jak zapowiadają, to nie jest. Niby to dobrze, ale jak bym wiedziała, że tak będzie, to darowałabym sobie to latanie, ale ryzykować nie chcę. Pomidorki na balkonie nabierają tężyzny, a i innym roślinkom dobrze robi świeże powietrze i ciepełko płynące z nieba. Na noc zamykam je w foliaczku (szopie, jak mówi mój eM ) jak temperatura na to pozwala, w dzień otwieram, żeby się hartowały.





Po przyjeździe na działkę najpierw oddałam się kontemplacji skromnie jeszcze ukwieconych rabatek, ale nie ma co ukrywać, że zauważam, że coraz więcej się tam dzieje Część tulipanów botanicznych już przekwitła, w ich miejsce zakwitają nie tylko maluszki, ale i duże tulipany otwierają kielichy. Tu coś się czerwieni, tam żółci, jeszcze gdzie indziej fioletem kuszą liczne hiacynty. Tych fioletowych co prawda nie ma tak dużo, łososiowe zginęły zupełnie, najwięcej jest białych, ale już za chwilę pokażą się różowe i pełne. Coraz liczniej zaczynają kwitnąć pierwiosnki, chociaż niektóre dopiero nieśmiało pokazują listki.
Po kontemplacji przyszła pora na prace ziemne, a nawet hydrauliczne Ze względu na praktycznie zupełny brak opadów zaczęłam od podlania borówek i hortensji. Ustawiłam się od płotu, podlałam jedną, potem drugą borówkę i zobaczyłam coś ruszającego się pod bzem Meyera. Musicie sobie wyobrazić moje szczęści, kiedy uzmysłowiłam sobie, że patrzę na jeża Odłożyłam podlewanie i pobiegłam do domku po telefon. Wracam, jeża nie ma- gdzie mógł się tak szybko skryć? Rozejrzałam się uważnie i pod siatką zobaczyłam niewielki domek z liści i patyczków, w progu okrąglutkie wejście, Huuuurrra mam swojego własnego jeża Oby tylko zechciał u mnie pozostać. Na szczęście w tym kącie za często się nie pojawiam, a teraz nawet będę nawet go unikać, to może zechce zamieszkać tu na stałe? Jeszcze tam nie wypieliłam, ale machnę na to ręką, nie będę go niepokoić. Podrzuciłam mu jeszcze w pobliże trochę traw i patyczków, to może zechce umocnić sobie domek, bo na razie to jest skromniutki. Za każdym razem na mnie fukał, to dałam mu spokój, wierząc, że sam sobie poradzi. W nieszczególnym miejscu zbudował sobie domek, tam rosną dziełżany, które przeniosły się od sąsiadki i nie wiem, czy czasami nie będą mu rosły pod podłogą Obawiam się jedynie, żeby wnusio sąsiadki, Albercik z piekła rodem go nie wypatrzył, bo wtedy na pewno jeż czmychnie gdzie pieprz rośnie, może nawet porzucając młode? Będę go bronić jak lwica





Mimo iż słonko całkiem rozgoniło nawet najmniejsze obłoczki, to temperatura wcale nie była jakaś przesadnie wysoka i do końca zostałam w cienkiej bluzie, a na drogę powrotną założyłam nawet kurteczkę. Było jednak bardzo przyjemnie, kiedy jest tak jasno i słonecznie, to mam wrażenie, że patrzę na świat przez różowe okulary. Wtedy mniej widzę chwasty w mgnieniu oka zarastające wypielone rabatki, mniej rzucają mi się w oczy miejsca mniej zadbane, a może nawet i zaniedbane? To się zresztą pomaleńku zmienia, w weekend chłopaki zapakowali cały kompostownik na przyczepę, eM wybierał z kompostownika i wrzucał na taczki (dwie), a Filip wywoził i ładował na przyczepkę. Potem eM wywiózł do zakładu przyjmującego takie odpady, a Filip został porządkować resztę. Obaj twierdzili, że poszło im to nadspodziewanie dobrze, a po powrocie do domu padli jak kawki




Słoneczna pogoda ściągnęła na działki całe rzesze działkowiczów. Takich tłumów tutaj nawet latem nie ma, tym bardziej, że przecież jest środek tygodnia. Troszkę ludniej robi się w weekendy, ale i tak rzadko się zdarza, żeby wszyscy moi sąsiedzi byli obecni. A dzisiaj właśnie tak było Niektórych widziałam pierwszy raz po zimie, to trzeba było podtrzymać dobrosąsiedzkie stosunki, a potem dalej wzięłam się do przerwanych czynności. Do wypielenia ciągle przede mną jeszcze kilka rabat, dlatego nie mogę sobie pozwolić na dłuższe przerwy, tym bardziej, że jeszcze tylko kilkanaście dni i wracam do pracy





Jadziu, to u mnie pokrzywy w bród, nazbierałabyś ile byś tylko zechciała. Może na samej działce nie za wiele, ale na mokradłach rośnie jej bez liku Jak mam dzień wolny, czyli bez wyjazdu na działkę, to mogę ogarnąć wiele, ale jak jadę na działkę, to czas się kurczy i żeby jutro upiec chleb nie będę mogła sobie pozwolić na słodkie lenistwo. Jestem gotowa na takie poświęcenie, bo chleba sklepowego nie jemy zupełnie. Bułki do tej pory kupowaliśmy, ale widzę, że i to się zmienia. Mam sporo zakwasowych odrzutów, to muszę jakoś je wykorzystać. Ale siostra podpowiedziała mi dobry sposób na ich wykorzystanie i już dzisiaj część wywiozłam na działkę i podlałam nimi borówki Na tej drodze było sporo ropuszek, większość solo, ale też trafiały się pary splecione w miłosnym uścisku. Taki pan Ropuch to większy cwaniaczek, wlazł Ropusze na barana i każe się nosić jak w lektyce
Za jakiś czas się dowiemy, co postanowiono w sprawie obwodnicy, na razie musimy czekać.





Dorotko, kiedyś umówimy się na pogaduszki, to wtedy Ci wyjaśnię co i jak. Na spotkanie na razie nie mamy co liczyć, chociaż w najbliższym czasie zajrzymy do Krakowa. Będziemy jednak tylko dwie doby i musimy wracać, tak więc spotkanie kiedy indziej. Może na jesieni wykroimy więcej czasu, to wtedy spotkamy się na pewno Robienie mydeł nie jest takie trudne, ale trzeba mieć trochę czasu na przyswojenie sobie wiadomości, to może i jesień będzie do tego lepsza? Bo jak już wiesz co z czym, to można zrobić w każdej chwili. Dasz radę, zobaczysz
Nie powiem, że nie mam obaw jak gdzieś wjeżdżam w odludne tereny, chociaż bardziej się poruszam po uczęszczanych ścieżkach, co nie zawsze jednak znaczy, że mam wokół siebie innych ludzi. W poniedziałek pojechałam w znaną mi trasę wokół jeziora i tym razem nie spotkałam żywego ducha , ale to na pewno dlatego, że było zimno. Nawet nie spodziewałam się, że aż tak.





Lucynko, oj tak, nie daję sobie odetchnąć, chociaż po rabatach tego specjalnie nie widać. Chyba i ja się już zestarzałam, bo po powrocie z działki jestem ledwo żywa. Trochę przesadziłam, ale jednak czuję w kościach wykonaną pracę. Być może jest to jednak skutek operacji, bo szczególnie nogi mnie bolą, a może i po prostu brak kondycji? Każdego dnia mam coś zaplanowane, jak nie działka, to wycieczka, nie mam czasu na siedzenie w domu Jeszcze marzy mi się basen, ale grafik mam zbyt napięty, nie mam gdzie go wcisnąć. Po powrocie do pracy może mi się to uda, bo przed nocą nie jeżdżę na działkę, to jakieś okienko znajdę.. Na szczęście słoneczna pogoda wróciła, ale jeśli o mnie chodzi, to nocami poproszę o deszcz, bo suchość jest już niemiłosierna





Soniu, specjalistą od wymyślania takich wycieczek jest mój eM. Może niekoniecznie lubi ruszać się z domu, no chyba, że na rower, ale jak już coś wymyśli, to jestem bardzo zadowolona. Nawet na spacer czasami go wyciągnę, a po operacji sam mnie wszędzie holował i pilnował spacerów, woził do lasu, żeby mi się nie nudziło spacerować ciągle po tych samych ścieżkach
Filip, mimo iż iż dorosły chłop, to jednak na działce radzi sobie nie najlepiej. Nigdy nie lubił tu przyjeżdżać i teraz skutki są aż nadto widoczne. Po przeszkoleniu przez tatusia, z rozplenicą poradził sobie śpiewająco i już żadna łopata nie dokończyła żywota w jego rękach Rozplenicy musiałam się pozbyć, zbyt dużo zajmowała miejsca i zbyt szybko rosła. Szkoda, bo była piękna, ale nie miałam wyjścia. Muszę tam coś zaplanować i już chyba nawet wiem co mam na myśli, ale na razie nie zdradzę.
Zdaję sobie sprawę, że niewiele mamy do powiedzenia, tym bardziej, że każdy wariant ma swoich przeciwników. Co ma być to będzie, na razie nie zaprzątam tym sobie swojej ślicznej główki
Dziękuję za wiadomość w sprawie jeżówek W takim razie jutro się za nie zabiorę. Kilka mi zginęło, będę musiała kupić nowe, bo mi ich braknie, ale kilka z tych co mam ładnie się już rozrosło, to spróbuję je rozmnożyć.





Lecę spać, bo jutro też dzień pełen wrażeń. Na dodatek, mimo urlopu, muszę nastawić budzik, żeby się ze wszystkim wyrobić. Żegnam się bez machania łapką, emotikonów znowu zbrakło

[Iwonka1]

Ranek wstał deszczowy i pochmurny i zupełnie pokrzyżował moje plany W nocy i nad ranem odrobinę pokropiło, ale chyba tylko tyle, żeby obmyć świat z kurzu. Dobre jednak i to Na nic się zdało moje ranne wstawanie, bo cóż z tego, ze wstałam nawet przed budzikiem, kiedy użytku z tego nie mogłam zrobić. Podwiązałam za to pomidorki, bo już zaczęły się kiwać, wystawiłam całe towarzystwo na balkon (znowu zrobili mnie w balona ) i zjadłam śniadanie. W międzyczasie pogoda zaczęła się klarować, a przynajmniej tak to wyglądało zza okna, to postanowiłam jednak ruszyć na działkę. Nie ujechałam jednak daleko, lodowaty wiatr skutecznie odwiódł mnie od tego pomysłu. szkoda mi jednak było wracać do domu, wyciągnęłam rękawiczki i czapkę i ruszyłam nad jezioro. To dość krótka, ale za to malownicza trasa i dość często tam sobie jadę, jak nie mam zbyt dużo czasu, albo jest zimno i nie chcę jeździć zbyt długo. W lesie akurat odbywał się wernisaż najlepszego artysty świata.Swoje prace, a właściwie tylko jedną, przedstawiała Natura

Bardzo proszę bez kosmatych myśli





No, po prostu musiałam
Zajrzałam jeszcze na swoje fiołkowe miejsce, ale niestety chyba nic z tego nie będzie Byłam kilka dni temu, to dopiero zaczynały kwitnąć, a teraz odbywa się tam wycinka powalonych przez wiatr drzew i ciężki sprzęt bezlitośnie ryje ściółkę leśną. Na pocieszenie trafiłam na stokrotki i chociaż te sobie zebrałam, bo to też cenny surowiec.
Miłego dnia

[plocczanka]

Iwonko, to nieprawda, że Twoja działeczka nie w pełni ukwiecona.
Masz tyle pięknych kwiatuszków , w dodatku rosnących całymi kępami i w zachwycających kolorach, że jest czym oczy nacieszyć.
Fantastycznie przeżyły i kwitną psizęby (moje przepadły), cudowne tulipaniki, miłki, cud - miód: różowiutkie narcyzy, cudne pierwiosnki (Ten pełnokwiatowy biały, który od Ciebie przyjechał do mnie właśnie mi zaczyna kwitnąć.), wreszcie wspaniale słodko pachnące hiacynty.
Rozpustne drzewo primasort!
U mnie codziennie, a w zasadzie conocnie pada deszcz, we dnie pięknie grzeje słoneczko, dzisiaj było tak cieplutko, że do wieczora siedzieliśmy na działce. Skoro brakuje Ci wody z nieba, to poproszę moje chmury, jeśli i dzisiaj się pojawią, by zechciały zmienić miejsce i podlały Twoją działeczkę.
Zdrówka, Iwonko.

[marta64]

Iwonko, jak tu nie mieć kosmatych myśli, skoro najwyraźniej stanęłaś na głowie żeby zrobić takie zdjęcie?
Urocze masz miejsca wycieczkowe , łan przylaszczek . Żal fiołkowego miejsca, ale one są silne i na pewno pokażą się za rok .
Kwiatuszków ślicznych mnóstwo już rozkwita na Twojej działeczce , tylko Tobie wydaje się, że to ciągle za mało, chyba wielu z nas tak ma
Tulipanki i narcyzy , miłek szaleje, sasanka w pięknej czerwieni, cudne pierwiosnki i pachnące hiacynty . Białe w kępie robią wrażenie , planuję swoje pogrupować kolorystycznie, tylko nie wiem czy dojdzie do skutku, bo taki plan co do tulipanów, już widać, że słabo zrealizowany
Udało Ci się zobaczyć sangwinarię kwitnącą , moja zrzuciła płatki bez rozkwitania
Jeżyk ma u Ciebie idealne warunki , bo kiedy on zaczyna swoją aktywność, Ty już nie pałętasz mu się po terenie
Pogoda robi z nami co chce, już powoli godzę się z tym, że wiosna to tylko w kwitnieniach, bo aura przedwiosenna, chociaż ostatnie dni robią niejakie nadzieje na ciepło , kiedy Ty zakładasz rękawiczki
W sprawie przygarnięcia deszczu, coś niezbyt się starasz, ( może jakiś taniec deszczu uskutecznisz?), bo on ciągle u mnie jest, mimo, że dmucham te chmury z całych sił na północ . Może dzisiaj coś się udało, bo rano tylko odrobinę pokropiło?

[marpa]

Iwonko,wielkie i uznanie za spostrzegawczość i fotorelacje z urokliwych miejsc!
Udanej majówki!

[Iwonka1]

Lucynko, a u mnie dalej susza Deszczu już od dawna nie spadła nawet kropla. Na dodatek dzisiaj przez caluśki dzień nie było wody i nie mogłam podlewać, a bez tego to już trudno cokolwiek zrobić na działce. Wczoraj troszkę podlałam, ale taką naprawdę odrobinę, nastawiłam się na dzisiaj, a tutaj figa z makiem. Robi się coraz ładniej, rabatki mam już prawie większości czyściutkie, a to za sprawą urlopu, na którym jeszcze jestem. Ośmielę się powiedzieć, że chyba jeszcze nigdy nie miałam tak czystych
Żółtych psizębów co roku mam coraz to więcej i więcej, czego nie mogę powiedzieć o różowych. Chociaż tutaj mijam się z prawdą, bo ich też przybywa, tylko nigdy nie kwitną. Jednak lubię ich pstre listki, dlatego przymykam na ich niewdzięczność oko
W lesie można natknąć się na różne widoki, nawet jak widać na nagość drzew



Martuś, dla zdobycia takiego zdjęcia, to ja z chęcią stanę na głowie, albo i nawet fiknę koziołka Zdecydowanie było warto Robiłam zdjęcia dwa razy. Zatrzymałam się z powodu kępy szczawiku, który patrzył na świat z wysoka. Zawsze mnie zadziwia w jakich czasami dziwnych miejscach wyrastają rośliny, tutaj było tak samo. Dopiero w domu zobaczyłam to zdjęcie z innej perspektywy, ale nie było to oczywiste. Musiałam wrócić (8 kilometrów w jedną stronę!) i obcykać je tak, żeby i inni zobaczyli nagą prawdę
Sangwinaria to mistrzyni uników. W tym roku wyjątkowo udało mi się ją przydybać na kwitnieniu, zazwyczaj trafiałam dzień po
Z hiacyntami to czysty przypadek, raczej ich nie kupuję, tylko wysadzam te, które dostałam lub kupiłam na wiosnę. Wyjątek stanowiły łososiowe, które wzięły i wybyły, oraz pełne, które są niezmiennie piękne od kilku już lat. Dopiero zaczynają kwitnąć, ale teraz jestem tak zajęta na działce, że nie mam czasu na zdjęcia, cykam kilka i biegnę do roboty.
A nie przyszło Ci do głowy, że to Ty zbyt słabo dmuchasz w chmury, a nie ja za mało się staram? Nic to nie daje niestety, jak było sucho tak jest dalej, nie ma widoków na deszcz , ale przynajmniej czapkę i rękawiczki już schowałam, mam nadzieję, że aż do jesieni.



Maryniu, obie umiemy patrzeć , dziękuję

W tym roku część moich czosnków produkuje takie dziwne twory Nigdy czegoś takiego nie miały, ale kwitnąć będą normalnie. I żeby tylko jeden gatunek, a to są różne.



Ostatnie dni mijają mi na wytężonej pracy na działce. Nie pracuję długo, ledwo kilka godzin, ale rzeczywiście bez wytchnienia i wieczorami jestem po prostu padnięta. Na szczęście przekłada się to na dobry sen, to przynajmniej budzę się w miarę wypoczęta. Narzuciłam sobie spore tempo, ale efekty widać z daleka. Na dodatek susza przyczynia się do wolniejszego kiełkowania chwastów i rabaty dłużej są czyste. EM przywiózł mi już dalie i musiałam oczyścić kawałek wolnej przestrzeni z podagrycznika. Nie wiem, czy to dobry pomysł, żeby tam cokolwiek sadzić, ale nie sadzenie w ubiegłym roku nie sprawdziło się zupełnie. Myślałam, że będę miała nad nim większą kontrolę, ale i tak swobodnie się rozrastał. Widłami przekopywałam ziemię, a potem przeczesywałam widelcem starając się wybrać najmniejszy korzonek. Nie mam złudzeń, że nie będzie odrastał, ale nie mogę patrzeć bezczynnie, jak zagarnia coraz większy teren. Dopóki w tym miejscu był trawnik, to nie miałam z nim problemu. Jak zrobiłam rabatę, to ochoczo się na niej rozwalił. Tylko z tego kawałka wykopałam dwa pełne wiadra korzeni podagrycznika Wrzuciłam je na razie do skrzyni, muszę przywieźć duży worek z domu i wywiozę je na wysypisko.



Na odzyskanym kawałku posadziłam kilka dalii, żeby na jesieni móc jeszcze raz go przekopać. To będzie chyba miejsce na jednoroczne, bo tylko w ten sposób będę miała jakąś kontrolę nad dziadem. Na dalszej części rabaty niestety rosną byliny i już zastanawiam się co z tym fantem zrobić. Nawet wykopanie roślin nie będzie stanowić o sukcesie, bo nie mam pewności czy jakiś korzeń nie zostanie. Płukanie korzeni może być niewystarczające, czasami brył jest tak zwarta, że nie można jej rozbić. Może w końcu zlikwiduję rabatę, przynajmniej tę część pod płotem, zasieję trawę i będę miała ją z głowy. Zasadzenia raczej pójdą na stracenie, ale nie mam już sił na kolejne próby pozbycia się uciążliwego chwastu.Tam rośnie Vanilla Fraise, tej będzie mi szkoda. To już bardzo duża hortensja i nie wiadomo jak zniesie taką ingerencję.



Jeżyk jak na razie ciągle pomieszkuje na działeczce, co ogromnie mnie cieszy. Już mam dla niego specjalną karmę i zostawiam codziennie na spodeczku, w drugim jest woda. Filip ma jeża i to on podpowiedział mi co kupić. Chciałam mu dawać zwykłą karmę dla kotów, ale ta podobno niespecjalnie się nadaje ze względu na zawartość zbóż. Nie mieliśmy wyjścia, tylko trzeba było zainwestować w kozinę, niech sobie kolczasty maluszek poje luksusów. Wczoraj niespodziewanie wyszedł w ciągu dnia, ale tylko się wywalił jak do opalania, chwilę poleżał i wrócił do domku. Jedzonko znika, ale zastanawiam się czy to na pewno jeż je zjada, czy raczej koty? Kotów ostatnio jest dużo mniej, może to nie one wywąchały karmę.









Jeszcze jutro i pojutrze pojadę na działkę i wykorzystam pogodę, a w czwartek wyjeżdżamy na kilka dni do Warszawy i Krakowa.
Do miłego zobaczenia