Czy można prosić o dokładniejsze wyjaśnie nie co dam\je osłona wykona z bobu?
Jakich środków używasz do oprysków.
Czy dobrze zrozumiałem, opryski prowadzidz jeszcze przed pojawieniem się pierwszych kwiatów, a potem już nic?
Uprawa ogórków gruntowych
Przyspieszona uprawa ogórków w gruncie pod przykryciami, tj. pod folią perforowaną lub włókniną jest znacznie łatwiejsza i mniej kłopotliwa niż uprawa pod osłonami. Pamiętajmy jednakże o zachowaniu podstawowych zasad uprawy tego warzywa, wpływających na jakość i wielkość plonu.
W uprawie ogórków bardzo ważne jest zmianowanie. Nie należy zakładać plantacji na stanowisku, na którym rok wcześniej uprawiano ogórki. Złym przedplonem są również inne rośliny z rodziny dyniowatych. Wskazane jest zastosowanie obornika lub kompostu, względnie przekopanie nawozów zielonych. Glebę należy odkwasić i zasilić mieszanką nawozów.
Najlepsze do tego typu uprawy są odmiany: ALADYN, PARYS, CYRYL, IZYD, KRONOS, CEZAR, ODYS oraz partenokarpane (zawiązujące owoce bez zapylenia) WAWEL, FASON, POLONEZ (drobnobrodawkowe) do konserwowania i krótkiego kwaszenia, a także MARINDA (grubobrodawkowa).
Niepartenokarpne mieszańce: ALADYN, PARYS, ATLAS, CYRYL, BAZYL, IZYD, KRONOS, CEZAR, ODYS charakteryzują się kompleksową odpornością na choroby, zwłaszcza na mączniaka prawdziwego i rzekomego, parcha, wirusa żółtej mozaiki, antraknozę i kanciastą plamistość. W okresach małego nasilenia chorób, w przypadku tych odmian, można całkowicie wyeliminować ochronę chemiczną lub ograniczyć ją do kilku oprysków. Rośliny uprawia się z siewu wykonanego w pierwszej dekadzie maja lub z rozsady sadzonej około 20 maja. Polecane preparaty do zaprawiania nasion to: Gaucho 350 FS, Marshal 250 DS, Promet 40 CS. Ogórki sadzi się pasowo, np. w dwóch wąskich rzędach co 70-80 cm. Jeden rząd pozostawia wolny na przejścia. Szerokość rzędów dostosowuje się w zasadzie do szerokości folii preferowanej lub włókniny.
Folię perforowaną stosuje się dość krótko (do fazy kilku liści). W dni upalne należy ją zdejmować, aby rośliny nie uległy poparzeniu. Powszechnie uważa się, że dogodniejsza dla producentów jest włóknina polipropylenowa (np. Wigofil 17). Podobnie jak folia, chroni ona rośliny przed chłodami, przymrozkami, gradem, nadmiernymi opadami, ptakami, a dodatkowo przed szkodnikami (np. śmietką kiełkówką). Dodatkową zaletą włókniny jest jej przewiewność i niedopuszczenie do przegrzewania roślin. Rośliny mogą być przykryte o 1 - 2 tygodnie dłużej niż folią perforowaną. Podczas długotrwałych chłodów ogórki można przykryć podwójnie, tzn. najpierw włókniną potem folią perforowaną.
W miarę intensywnego wzrostu ogórków i dużego nasłonecznienia, grożącego poparzeniem, osłony usuwa się przed wieczorem, aby rośliny raptownie nie zwiędły. Zbyt długie utrzymywanie folii i włókniny powoduje wybieganie roślin, nadmierne ich zachwaszczenie i zahamowanie wiązania owoców, zwłaszcza mieszańców niepartenokarpnych. W przypadku uprawy tego typu mieszańców, folię lub włókninę należy bezwzględnie zdjąć na początku kwitnienia ogórków.
Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się zwykle do przerywania roślin, jeśli są zbyt gęste wschody (15-20 cm), odchwaszczania i nawadniania. W okresie niesprzyjającym uprawie (wysoka wilgotność, duże nasilenie chorób grzybowych) istnieje potrzeba zastosowania ochrony chemicznej, zwykle ma to miejsce na początku lipca. Zaleca się wówczas dwu lub trzykrotne opryskiwanie roślin (w odstępach 10-dniowych) preparatem BRAWO 500 w stężeniu 0,3%.
W przypadku silnego porażenia chorobami, do następnych oprysków można zastosować mieszankę preparatów: BRAWO 500 (0,15-0,2%) plus CURZATE (0,15-0,2%). Należy pamiętać o przestrzeganiu właściwego okresu karencji (podany jest na opakowaniu preparatów).
Podkarmienie roślin mieszankami nawozów organicznych powinno być wykonywane w miarę potrzeby. Przenawożenie, zwłaszcza azotem, pogarsza wartość smakową, odżywczą i technologiczną ogórka.
Uprawa roślin w odkrytym gruncie nie odbiega właściwie od uprawy pod przykryciami. Odpowiednio zaprawione nasiona wysiewa się w połowie maja, w rzędy odległe co 100-150 cm. Można prowadzić uprawę w podwójnych rzędach, co 80 cm zachowując między nimi pas wolny o szerokości 100-120 cm. Odległość między roślinami wynosić powinna 15-20 cm.
Pierwsze owoce z uprawy gruntowej zbiera się zwykle w początkach lipca. Do konserwowania i kwaszenia zimowego polecane są mieszańce o owocach grubobrodawkowych, niepartenokarpne o dużym stopniu stopniu odporności na choroby.
Źródło: "Działkowiec" nr 5/2001
Pozdrawiam.
Prowadzę małe poletko w rejonie Przemyśla.