Ogródek pod dębami część 4

[Rozeta]

Wandziu, nie wiem jak to się stało, ale zgubiłam Twój wątek ... . A tu już tyle stron nowego . Ale nic to, już calutki przejrzałam .
Masz naprawdę piękny ogród! A dęby ...no cóż ...kiedyś na pewnych warsztatach nauczyłam się dostrzegać zalety w tym co mam wokół, więc ...dęby nadają niepowtarzalny, wyjątkowy klimat w Twoim ogrodzie, są integralną jego częścią i z pewnością wymagają pokory . A to przecież jedna z najważniejszych cnót ... I tu nasuwa się pytanie: czy to my kształtujemy nasze ogrody, czy jednak one nas ...?

Wandeczko, powiedz jak nazywa się ta wysoka trawa rosnąca przy kamiennej ścieżce?

[Wanda7]

Olku, nie ma obawy, są pory dnia, kiedy i w tych cienistych miejscach pojawia się słoneczko. Bo inaczej nic by tam przecież nie urosło

Sure, gdybym to ja wiedziała przed zakupem, że metasekwoja wyrasta tak wysoko, to pewnie bym jej nie kupiła. Dopiero później doczytałam. Zresztą ja i tak nie dożyję tych jej metrów, całe szczęście

Agness, bardzo lubię tę świetlistość, o której wspominasz i o której ja wspomniałam w twoim wątku. Świetlisty cień to chyba najlepsze określenie. No i kiedy w takim świetlistym cieniu pojawiają się na przykład pojedyncze dalie, robi się odrobinkę radośniej

Moniczko, najpierw krótko odpowiem na pytanie o trawę. Jest to spartyna grzebieniasta "Aureomarginata". Ma już ona dobre kilka lat. W tym roku po raz pierwszy zakwitła. Piszą o niej, że jest ekspansywna w porównaniu z innymi modnymi trawami. U mnie posadzona jest w bardzo kiepskim, suchym i piaszczystym miejscu, toteż nie rozłazi się rozłogami, gdzie nie trzeba. No może troszeczkę próbuje, ale ja ją od razu ciap... i po wszystkim.
Teraz druga sprawa. Czy my kształtujemy ogród, czy on nas? I jedno, i drugie. Zalezy od osobowości człowieka i jego priorytetów. Jedni kupują działkę i od razu zrównują wszystko z ziemią. Teraz przynajmniej są przepisy nie pozwalające robić wycinki, ale różnie to bywa. No i dopiero, kiedy mają tak równo i łyso, zaczynają coś tworzyć.
Inni dostosowują się do przyrody, bo ona potrafi tworzyć według nich najpiękniej. Wycinają więc tylko tyle, ile potrzeba, aby posadowić dom. Pozostawiają natomiast inne drzewa i nierówności terenu, robią na tych nierównościach skalniaki, tarasy, a pod koronami drzew sadzą to, co chce tam rosnąć.
A więc jest tak i tak. Co kto woli i co kto lubi.
Myślę jednak, że to drugie rozwiązanie sprawia, że ogrody stają się niepowtarzalne, bo gdyby wszystkie były równe i gładkie, byłoby nam chyba trochę nudno...

[stasia_ogrod]

Wandziu jak ten czas leci a tu już czwarta część.Cudowne widoczki i nieodzowny leżaczek dla strudzonych zwiedzaniem.Do tego smakowite jedzonko ,moje ulubione warzywa

[Rozeta]

Wandziu wiesz, ja mam ciągoty właśnie ku takiemu łagodnemu wejściu w naturę, dopasowaniu się do niej, wtopieniu weń ... Niedaleko miejsca. gdzie mieszkam, znajduje się osiedle Choszczówka. Tam to dopiero jest cuuudnie ... . Coś jak u Ciebie, tylko większość brzóz i sosen. A między nimi domy, ogrody, uliczki, plac zabaw, ścieżki rowerowe ...Ech, piękne miejsce ...
Niestety moja ulica niby niedaleko, ale już klimat typowo miejski, ruch samochodowy taki, że dziecka samego na rower, czy rolki nie puszczę, i zero drzew. Nawet chciałam na poboczu posadzić jakieś brzózki, sosenki lub jałowce leśne, ale ...niedawno zostało wykostkowane ... :x . Cóż ...również i do tego muszę się przystosować ...

[Steasi]

Kiedy patrze na zdjęcia z Twojego ogrodu to już bardzo jesiennie u Ciebie. Niestety noce już chłodniejsze. Ale szczerze muszę Ci przyznać że te spadające liście na Twoim trawniku dodają charakteru, nie śmiecą jak u mnie, masz tak leśnie i to jakoś tak mi pasuje. Do tego te trawy.. Mmm wyglądają jakby je wiatr przeczesywał.

[Wanda7]

Stasiu, muszę przyznać, że w tym roku nieczęsto siedziałam na moim leżaczku. Najpierw stale padały deszcze, a potem było takie zatrzęsienie komarów, że trudno było wysiedzieć na miejscu. Teraz jest troszkę lepiej, ale z kolei słońce już nisko i niewiele go wpada pod moje drzewa, a w cieniu nie za bardzo chce mi się siedzieć. Wolę zażywać ostatnich promieni, bo może niedługo już nam będzie dane się nimi cieszyć.

Rozetko, znam Choszczówkę, gdyż mieszka tam od lat nasza koleżanka w pięknej rezydencji, a nie w takim skromnym domku jak mój. Rzeczywiście to piękna okolica i dużo w niej zieleni oraz starodrzewu. I mimo że nie jest to daleko od głównych ulic, to w ogóle nie słychać tam ruchu ulicznego ani nie czuć spalin. Panuje leśny spokój. A może byś posadziła Moniko u siebie, gdzieś przy ogrodzeniu jakąś brzózkę. To chyba najpiękniejsze dla mnie drzewo. Takie nienatarczywe, delikatne i uroczo szemrze na wietrze. Rośnie dość szybko i dobrze. A przynajmniej znajdź miejsce dla brzózki w formie płaczącej Poczekasz parę lat i na pewno sprawi ci dużo radości.

Paulo, te liście to juz tak zwyczajny u mnie krajobraz, że zupełnie do niego przywykłam i nie sprawiają wrażenia, jakoby miały mi zaśmiecać trawnik i grządki. A trawy, masz rację, wyglądają jak długie włosy przeczesywane przez wiatr. A gdy się koło nich przechodzi, szeleszczą jak falbany u spódnicy z tafty. Polecam ci je, musisz mieć chcociaż jedną taką wysoką i szeleszczącą, bo czuję, że nieobce jest ci piękno przyrody i umiesz je dostrzegać .

Och, jaka cudna pogoda. Przyjemne łagodne słoneczko podświetla korony drzew i krzewów. Przebarwiają się listki na roślinach. Hosty stają się złociste, a liście winobluszczów nabierają barwy bordo, burgunda, ciemnego różu i złota. Każdą wolną chwilę spędziłam w ogródku, obcinając suche badylki lilii, nawłoci, przegorzanów i przetaczników. Zaczynam zgrabiać liście dębowe, które na razie powoli, ale już kładą się cienką warstewką na rabatach i skalniaku.

[edulkot]

Wandziu ładnie u Ciebie, zresztą jak zwykle. Zastanawiam się nad tą wielgaśną Metasekwoją. Czy ona wytrzymuje masze zimy Bo wielkości się wcale nie boję i powiem szczerze że nawet miałabym miejsce dla takiej ślicznotki tylko boję się o jej zmarzniecie.
A co do pogody to ona mi wcale nie odpowiada. Ja bym wolała deszcz, deszcz i jeszcze raz deszcz. Brakło mi wody w zbiornikach do podlewania a ziemia ubita z tej wody a mimo wszystko wciąż sucho.

[Wanda7]

Majeczko, absolutnie się nie bój o metasekwoję. Ja mam ją sześć lat i nic. Ani gałązeczka jej nie obmarzła. Na wiosnę nie wygląda ładnie, bo przypomina suchego iglaka. Potem dopiero pokazują się igiełki i robi się ładna. Warto ją mieć.

[edulkot]

Wandziu dziękuję za informacje. Mam na nią ochotę ale jak czytam że potrzebuje dużo wody i lepszej ziemi to się trochę zastanawiam. I tak w tym roku już na pewno nie będę o niej myślała ale za rok, może.

[[Iza]]

Piękny jarząb też chciałabym mieć, zawsze marzyłam o jarzębinowym drzewku. Miejsca jednak nie mam już dla niego w moim małym ogrodzie. Ostatnio nawet pozbyłam się dwóch innych drzewek.
Twoje danie z papryki i cukinii wygląda apetycznie .. aż mi ślinka leci.
Wszyscy forumowicze pokazują teraz takie piękne zdjęcia, bo jesienne słońce w nich gości. Ale mamy piękną jesień Ślicznie jest w twoim ogrodzie

[Babopielka]

Witaj Wanda

Ja też mam Metasekwoję, już chyba z osiem lat i rośnie bezproblemowo .
W tym roku taka susza ,a ona sama sobie radzi ,bez podlewania.
Uwielbiam jej jesienne barwy,szkoda tylko ,że tak krótko to trwa i że
zimą jest taka ogołocona
Jarząb piękny.

[Wanda7]

Majko, metasekwoja rośnie u mnie na wyjątkowo marnej piaszczystej ziemi, bo gdy ją wsadzałam, to jeszcze tak nie dbałąm o podłoże jak dzisiaj.
Izo, mój ogród też malutki i tego swojego jarząba wsadziłam na miejsce innego drzewa, które było bardzo ekspansywne i zasłąniało mi dużą część rabat. Teraz wygląda on przecudnie i nie żałuję tego zakupu.
Bożenko, strasznie dawno ciebie u mnie nie było, pewnie zajęta jesteś interesami Metasekwoja rzeczywiście świetnie radzi sobie w suchym piachu, bo taki u mnie przeważa. Zupełnie się nią nie przejmuję, robi co chce i jest jej okej

Teraz mimo jesieni w głowie mam tylko róże i róże. Założyłam nawet dla nich osobny wątek. One kwitną nawet w zimie, mając czapeczki szronu na główkach. A teraz rozbarwiają nasze ogrody niczym baletniczki.

[jola1010]

Wandziu tyle stron nowego wątku .... idę zwiedzać ... jak ja Ciebie zgubiłam

Pozdrawiam Jola.