Gosiu nie szukałam róż w/g hodowców, wybieram te, które mi się aktualnie podobają, które wpadną mi w oko i złapią za
, to tzw. miłość od pierwszego wejrzenia. Nie wszystkie miłości się sprawdzają, ale te pierwsze zawsze gdzieś tam z nami zostają, dlatego tak trudno rozstać się z niektórymi 
Wiele róż rozczarowuje a to chorują, a to wrażliwe na choroby, na deszcz, niektóre bardzo lubią szkodniki i teraz wybierz, której się pozbyć a jak kupię inną to czy będzie lepsza - nie wiadomo. Poza tym chyba jestem sentymentalna
Queen of Sweden mam dwie, rosną obok siebie ale rzeczywiście bardzo silnie się rozrastają, ciągle wypuszczają nowe pędy z ziemi, poza tym chyba wzajemnie się lubimy, ja ją podziwiam a ona chce mi się przypodobać jeszcze bardziej
i tak żyjemy od 2012 roku razem. Szmat czasu a ona wcale się nie starzeje w przeciwieństwie do mnie .Niestety opis Novalisa mocno wprowadza w błąd, ja też wszystkie 4 posadziłam w pierwszym rzędzie a one spłatały mi takiego figla
.Lepiej je przesadź póki małe po kilku latach będziesz miała nie lada problem, żeby je przesadzić. Nie chcę cie straszyć ale to jest jeden krzew.
Nie jest to najlepsze zdjęcie, ale zobacz ile zajmuje miejsca na rabacie Novalis po 7 latach, sadz.2015r. to jest ten, którego już nie chcę ruszać, bo jest po prostu olbrzymi. Na wysokość potrafi wystrzelić do 180cm. a na szerokość do 150cm /korona krzewu/
to jest potwór. Niejeden krzew ozdobny nie może pochwalić się takimi gałęziami jak ten. Starych pędów zwykłym sekatorem już nie tnę tylko takim do cięcia drzew albo piłką.
Małgorzato na szczęście już nie zostało wiele
,Dzisiaj jako pierwsza Vanessa Bell, Austinka, młodziutka z 2020roku, w pąkach żółty, im bardziej kwiat rozwinięty tym staje się jaśniejszy aż w końcu staje się prawie biały. Jak na razie krzaczek malutki ale ładnie rozkrzewiony, łodyżki jak na razie słabe przez co kwiatki często maja opuszczone główki
Variegata di Bologne róża historyczna, poch.Włochy, kupiona w 2015 roku, róża nie powtarza kwitnienia, niestety. Róża pnąca o przewieszających się gałązkach. Kwiaty wielkie,mocno wypełnione. Krzew silnie rosnący.nie przemarza ale często łapie choroby w drugiej połowie lata. Na pewno lepiej rośnie w słońcu a przynajmniej lepiej kwitnie. Jeden krzaczek posadzony w słońcu drugi w półcieniu. Być może w tym obie zakwitną tak samo, gdyż zasłaniający ją wielki orzech został wycięty z sąsiedniej działki.
Veilchenblabu, posadzona w 2015 roku, tej dziewczyny trudno nie zauważyć, co roku szaleje, szkoda, że tylko raz. Róża o niesamowitej witalności, praktycznie bez chorób. Oczywiście coś tam nieraz złapie ale przy takim zagęszczeniu i tak niewiele widać.
Versigny, róża jest w ogrodzie od 2019roku, krzaczek jak na razie niewielki, co prawda w zeszłym roku troszkę przemarzł, i miejsce jej chyba też nie służy. Potrzebuje na pewno więcej słońca ale kwiaty prześliczne,gama kolorów od mocnej moreli po kremowy. Jak na razie zdrowa. W/g opisu szkółki powinna osiągnąć wzrost do 150cm, u mnie jak na razie ok 70cm.
Versicolor, róża historyczna, niewymagająca. Pozostawiona sama sobie w sadzie, prawie zapomniana, rośnie bez jakiejkolwiek opieki z mojej strony. Wstyd mi bardzo, bo zupełnie o niej zapomniałam. Ponieważ rozrasta się kłączami, muszę ograniczyć jej miejscówkę. Nawet mam tylko parę jej zdjęć, przyrzekam poprawę w tym sezonie.
Tym sposobem skończyłam literkę V, więc jutro może uda się to samo z ostatnimi już różami na literę W i dać Wam odsapnąć od moich opisów i zdjęć.
Jeśli macie jakiekolwiek pytania odnośnie pokazanych róż to bardzo proszę pytać, na pewno nie wszystko w opisach jest zawarte więc gdyby były jakieś wątpliwości to chętnie odpowiem.
Nie tylko ilość kwiatów ma oszałamiającą, ale sam krzak robi niesamowite wrażenie 
, ale jakoś daję radę.
