Idą święta.....

[Karo]

Wisienko Droga!
Daruj sobie te okna i inne porządkowe sprawy...
Wiem,wiem to raczej nie mozliwe...ale jednak zostaw te prace.
Nie na tym wszak święta polegają...
jak potem umęczona wykrzeszesz z siebie siły i nastrój do radosnego Świętowania????
Okna nie uciekną...umyjesz je po świętach...

Święta natomiast trwają tylko ulotną chwilkę...
Liczy się ich nastrój ....

Bardzo Cię zachęcam do innego podejścia w tym roku do Świąt...
posłuchaj ...posłuchaj dobrej rady i ... przepięknych kolęd.

[Wisienka]

KaRo! Oczywiście posłuchałam Twojej rady . Zdaje się, że i tak nie mam innego wyjścia .
Ale już sobie odpuściłam i jest ok.
Masz rację - porządki nie zając nie uciekną, a chwila tak...

No i przecież najważniejsze jest być z najbliższymi i to we wspaniałym, świątecznym nastroju.
Czego sobie i Wam serdecznie życzę (a zwłaszcza zapracowanym kobietom )

[Karo]

Jeszcze tylko dwa dni dzielą nas od Świąt...

[Wisienka]

Krysiu! Ale mi dogodziłyście z tą polską stacją!
Teraz sobie włączyłam świąteczne piosenki (jak zwykle dziecko musiało mi pomóc ) i od razu mi bardziej świątecznie! Ale fajnie!

[Karo]

Zaczęły się święta - mam nadzieję,że spędzimy je wszyscy spokojne i radośnie myśląc przyjaźnie o innym człowieku.

Świąt -
Szczęśliwych, kojących, wartych pamięci, przeżytych w zgodzie ze światem i z sobą samym
życzę serdecznie nam wszystkim - Krysia



.

Kiedy jest Boże Narodzenie...

Zawsze ilekroć się uśmiechasz do swojego brata
i wyciągasz do niego rękę,
zawsze wtedy jest Boże Narodzenie.
Zawsze ilekroć milkniesz by innych wysłuchać,
Zawsze kiedy rezygnujesz z zasad,
które jak żelazna obręcz
uciskają ludzi w ich samotności,
Zawsze ,kiedy dajesz odrobinę nadziei załamanym,
Zawsze kiedy rozpoznajesz w pokorze,
jak bardzo znikome są twoje możliwości
i jak wielka jest twoja słabość,
Zawsze ilekroć pozwolisz,
by Bóg pokochał innych przez Ciebie -
ZAWSZE WTEDY JEST Boże NARODZENIE .

Matka Teresa z Kalkuty

[flowers]

Wiersz staroświecki

Pomódlmy się w Noc Betlejemską,
w Noc Szczęśliwego Rozwiązania,
by wszystko się nam rozplątało,
węzły, konflikty, powikłania.

Oby się wszystkie trudne sprawy
porozkręcały jak supełki,
własne ambicje i urazy
zaczęły śmieszyć jak kukiełki.

Oby w nas paskudne jędze
pozamieniały się w owieczki,
a w oczach mądre łzy stanęły
jak na choince barwnej świeczki.

Niech anioł podrze każdy dramat
aż do rozdziału ostatniego,
i niech nastraszy każdy smutek,
tak jak goryle niemądrego.

Aby się wszystko uprościło –
było zwyczajne – proste sobie –
by szpak pstrokaty, zagrypiony,
fikał koziołki nam na grobie.

Aby wątpiący się rozpłakał
na cud czekając w swej kolejce,
a Matka Boska – cichych, ufnych –
na zawsze wzięła w swoje ręce.

Ksiądz Jan Twardowski

[Wisienka]

Piękne wiersze dziewczyny! Dopiero teraz je przeczytałam. Dziękuję!