A co do książek...Ambusiu, to jeżeli pamięć o serdecznym Przyjacielu jest wciąż żywa i pasje Przyjaciela inspirują Cię do tej pory, to chyba znaczy , że masz wielkie serce!
W tych starych wydaniach czuje się profesjonalne podejście do tematu,może tylko inaczej patrzymy dzisiaj na użycie środków chemicznych. W dzisiejszych czasopismach chyba tak radośnie już się nie gloryfikuje chemi, jednak jej zastosowanie na pewno wzrosło.
Drzewa, drzewa,drzewa - Jolami,podziwiam te wielkie rosliny!!!Dzisiaj wracajac z Ogrodu pomyslałam, że przez jeden rok drzewo przeżywa jakby jedno całe życie.Wiosę i zielono mi w głowie, potem wiek młodzieńczy z kwiatuszkami na głowie, pierwsze owoce i potomstwo dalej trochę wieku dojrzałego i uwiędnięcie. Ale takich żyć to drzewo ma kilkadziesiąt a my człowieczki tylko jedno.hmm...
No więc trochę uśmiechów moich starych drzew. Kto widzi to zobaczy!
Agnieszko! Faktycznie, nie pomyślałam o takich zimowych warzywkach, nawet nie bardzo wiem jakie to są. Por myślę na początek. A jakie jeszcze?
