Owoce spore do 6g, sercowate i czasem wydłużone. Pestka łatwo odchodzi, miąższ zwarty i bardzo smaczny, słodki. Dojrzewanie w 3 dekadzie VI. Nasionnica pojawia się dopiero w przejrzałych owocach, które pozostały na drzewie do lipca. Owoce pękają i gniją w czasie długotrwałych opadów. Warto zbierać przed pełnią dojrzałości. Są już wtedy równie smaczne.
Drzewo bardzo duże. Po 40-latach osiąga do 15m wysokości i podobnie średnicy korony. Odporne na mróz. Dość odporne na przymrozki. Owocuje corocznie, ale nie przesadza z ilością owoców. Przez to nie nadaje się do uprawy towarowej. W uprawie amatorskiej można to uznać natomiast za plus. Na bardzo suchych glebach wrażliwa na raka bakteryjnego. Wrażliwa na huby - unikać silnego cięcia. Trochę podatna na drobną plamistość liści. Stosunkowo odporna na moniliozę i inne choroby grzybowe owoców.
Trzeba ją polecać do uprawy amatorskiej ze względu na wysokie przystosowanie do klimatu Polski. Drzewa są długowieczne i bezobsługowe. Owocują corocznie i mają wyborne w smaku owoce. Nie wymagają żadnych oprysków i cięcia. Dopiero po wielu latach trzeba dbać u usuwanie zamierających gałęzi, bo to wrota dla hub, przed którymi stare drzewo tego gatunku się nie umie bronić. Na dobrym stanowisku, przy dobrym traktowaniu czereśnie dla 4-5 pokoleń.
ale juto postaram się zrobić. ERNRUD zawsze można wszczepić patyk w konar już rosnącej czereśni.
Szczepiłem takie dla sąsiada, ale to były małe drzewka. U mnie 10 m wysokości - ciężko dodać na takim drzewie nową odmianę i jej nie zgubić.
