Monika, jesteś
Wolę uprzedzić, bo pomimo, że okolice piękne to moje "kartoflisko" jednak nieco straszy
Ale to tylko na razie, bo mam zamiar ostro popracować w tym sezonie
Zbigniewie jo? Mieszkałeś w Chełmnie?
Czyli doskonale wiesz dlaczego tak pokochałam te strony. Mieszkam bliżej Gzina co prawda, ale to ten sam obszar i nie mówię "jo", bo to dopiero mój 4-ty rok tutaj, ale kto wie?
Jutro wpadnie fachowiec od wody w ogrodzie... tym razem z polecenia od osoby, której wierzę. Mam nadzieje, że nie zemdleję po otrzymaniu wyceny
Jedno co wiem na pewno, to fakt, że zrobienie kranu na środku tego terenu nie będzie aż tak dużym kosztem i w ostateczności będzie zamontowany kran i milion rozdzielaczy na węże
Nie mam zdjęć z ogrodu to zamydlę Wam oczy moimi futrami.
Moderatorom obiecuję poprawę i wkrótce będzie już tylko ogrodowo
Kicia- znaleziona gdzieś na ulicy połamana, przyjechała do mnie po ciężkiej operacji składania tylnej łapy, bo w schronisku nie było warunków na izolację. Przyjechała żeby umrzeć w domu, nie w schronisku- jej szanse były naprawdę nikłe... Tamtej nocy spała na termoforze, bo życie z niej uchodziło. Wstała rano, popatrzyła na mnie, zamiauczała z miłości i tak jest do dzisiaj. Boi się szybkich ruchów, nagłych hałasów i odgłosu kroków. Jej mały koci łepek jest bardzo kompatybilny z każdą wolną ręką w zasięgu jej wzroku. Kocham ją już 7 lat
Filemon - nasz pierwszy kot. Imię posiada jedyne słuszne, gdy nada je kotu kilkuletnie dziecko. Brak szczególnej historii. Za to kartoteka taaaaka... Macho, wykastrowany bandyta- futrzasty dowód na to, że cochones ma się w głowie a nie pod ogonem. Dresiarz i król wioski w jednym. Potrafi też przyjść się przytulić
Makaron- kojarzy się z młodocianym mafiosem włoskim z czasów prohibicji
. Jest dłuuugi jak spagetti, ma czarne lśniące futro, pyskuje dużo i bardzo szybko. To kot, który jak był malutki trafił do mnie na DT i miał iść do adopcji. Z racji jego specyficznego charakteru został z nami. Obawiam się, że takiego łotra oddali by w 2 minuty z nowego domu. Gryzie, syczy, jest szybki i zwinny a jak był małym kotkiem to rzucał się na plecy i chciał pyszczkiem pożreć ofiarę ja wąż, łykając w całości...
Jest koto-psem mojego syna. I tylko jego.
Jarmark imię miało być roboczo użyte w klinice, ale takie zostało na zawsze. Znalazłam go na jarmarku w stanie agonalnym. Rude, wyliniałe, chude, głodne i wycieńczone prawie zwłoki. Zawiozłam do kliniki aby ulżyć w cierpieniu i pozwolić umrzeć w bezbolesny sposób po zastrzyku... Kot, którego kosztem "człowiek" zabawił się okrutnie. Po kilku godzinach kroplówki hospicyjnej zaczął rokować. Stary kocur ze śrutem w kręgosłupie (efekt zabawy "człowieka"), sztywną tylną łapą ( efekt źle zrośniętej kości udowej złamanej przez "człowieka"), uszkodzoną wątrobą ( efekt głodu i jedzenia śmieci), na dodatek chrapie ( efekt nieleczonych latami infekcji dróg oddechowych), czasem trafia do kuwety ( starość), śmierdzi mu z pyska .... i jak go nie kochać?
Jest z nami od czerwca 2012 roku i oby jak najdłużej
Fruzia, suka, która miała być psem
. Obiecałam synowi, że w zamian za oderwanie go od luksusów życia w mieście i przeprowadzkę na totalną wiochę, dostanie owczarka niemieckiego, takiego najprawdziwszego dorosłego, ułożonego i co u nas oczywiste z adopcji. Oczywiście żaden poturbowany, lubiący koty i dzieci ON się nie znalazł a ta ok. 7 m-czna wtedy panienka dość szybko. Znaleziona w 20 stopniowym mrozie na poboczu jezdni. Wyrzucona? Nie powiedziała jak było. Miała złamany kręgosłup, zmiażdżony 1 kręg i pęknięta łapę. W schronisku nie mogła zostać. Trafiła do mnie dzięki pomocy
Fundacji Niczyje. Po miesiącach ograniczania ruchów w klatce kennelowej umieszczonej w pokoju syna zaczęła powoli chodzić. Teraz jest super biegaczem, wierną przyjaciółką.
Luba, podopieczna
Fundacji Pasterze. Mój wymarzony pies. Kocha wszystko i wszystkich ( no dobra, czesania nie lubi). Nie zraziła się o ludzi a powinna. Kochana towarzyszka spacerów. Podobnie jak Kicia wychodzi z założenia, że jej łepek jest kompatybilny z ludzką ręką. Wierzy w to tak bardzo, że raczy nie zauważać faktu, że w tej ręce może znajdować się akurat kubek kawy lub inny zbytek nie będący psim łebkiem...
Chcesz firmę z prawdziwego zdarzenia ?
To była porażka 
wprowadzenie i ostrzeżenia super 
wchodzę na własna odpowiedzialność i zostanę dokąd mnie nie wyrzucisz , pozdrawiam 
Ty zresztą też 
