Ałyczę (bądźmy ściśli - śliwę wiśniową,
Prunus cerasifera, P. divaricata) łatwo odróżnisz - ma kolce. Zasadniczo są to ostro zakończone krótkopędy, parę cm długości, wyrastają także na pniu i starych konarach. Jak u tarniny.
Śliwa domowa kolców nie ma - trafiają się u niektórych odmian, prawdopodobnie będących mieszańcami (np. węgierka) ale nieczęsto.
Liście i owoce też inne - liście ałyczy sa małe, gładkie i nagie, robią wrażenie skórzastych, gdy mirabelki mają większe i jakby bardziej miękkie, podobne jak u renklod. Owoc ałyczy zwykle jest owalny, pestka od miąższu raczej nie odchodzi, miąższ mączysty. U mirabelek owoc raczej kulisty, miąższ jest w typie śliwy domowej, raczej soczysty (szklisty) i od pestki odchodzi. Jednak z owocami bywa rozmaicie (zwykle ma się do czynienia z krzyżowkami a nie typowym gatunkiem), kolce i liście to najlepsze cechy odróżniające.
Teoretycznie jest mozliwość że masz tam siewkę śliwy domowej, kiedyś bywały po wsiach takie mnożone z siewu, także damaszki bywały (
P. insititia) ale to dawniej...
Owoc śliwy dojrzewa na słońcu, zatem zacienienie nie jest korzystne - zależy jak wiele słońca te drzewa ścinają (od północy oczywiście nie szkodzi) - ale skoro od wschodu i południa mają słońce to problem nieznaczny. Drzewa od północy i zachodu osłonią za to od wiatrów - rzecz przydatna.
Trzeba formować i skracać. 
) juz ma więcej niż 5 m na oko, praktycznie nie cięta. 
