. Określenie samo w sobie brzmi niehumanitarnie. Gdy ktoś znajdzie sposób aby te ślimaki "wyprosić " bez uśmiercania - zastosuję się do niego. Jasne, że nie będę ganiała po ogródku z sekatorem i ...... uf,nawet nie chcę sobie wyobrażać tej akcji....
i już.
Tym bardziej, że nie ma ich gdzie wynieść - u nas wszyscy je mają. jeśli ktoś mówi o zbieraniu i wynoszeniu, to wygląda mi na to, ze nie widział tej skali zjawiska, jaka jest w niektórych rejonach Podkarpacia i Małopolski. To nie jest kwestia zebrania dwudziestu sztuk dziennie - tyle to u nas bywa przy deszczach na jednym metrze kwadratowym. Tak naprawdę ograniczamy się do ochrony tych upraw, które ślimaki najbardziej niszczą - tam zastawia siępułapki z trucizną (np. rury czy butelki plastikowe z dziurami z obu stron, Dzięki czemu nie zanieczyszcza się gleby i nie naraża innych zwierząt na niebezpieczeństwo).myszka pisze:Nie znam humanitarnego sposobu pozbycia się tych potworów.Trzeba je uśmiercać.Jak gdzieś je wyniesiesz to zarazisz nimi kogoś innego.Ślimaki przeżyją,ale zatrujesz komuś życie.
Tego lata w jakimś programie TV widziałam jakiś nowy ekologiczny preparat (bo tych z metaldehydem używać nie mam zamiaru), jakiś związek cynku i żelaza chyba, który te paskudztwa zjadają, potem włażą do swoich norek, zasypiają i już się z tego snu nie budzą. Preparat ten ponoć może też służyć jako nawóz i jest całkowicie nieszkodliwy dla innych bywalców ogrodów. Ktoś widział? słyszał? używał może? 
), niźli poradzą sobie z tą coroczną plagą. Problem w tym, że wokół mnie łąki i lasy, czyli wylęgarnia ślimorów. A co do norek - one chyba korzystają z już wydrążonych przez inne zwierzaki, tak mi się przynajmniej wydaje.
To cóś nazywa się Fer-rol.
damy 
