Witajcie!
Może poowolutku da się wracać do normalności, chociaż zmienność samopoczucia, zdrowia i nastrojów jeszcze góruje...niestety, mądrzy mówią że przy dobrych układach może trwać i pół roku
Chociaż M mówi, że moje bywanie na świeżym powietrzu procentuje i coś może w tym jest?
Agnieszko już przebolałam i zapomniałam, dzisiaj pójdę i zobaczę co odżyło a co trzeba będzie wymienić. Trudno zamiast na coś innego trzeba będzie wydać na rozsady. Nie takie straty człowiek w życiu ponosił
Moja artystko Kochana! też widzisz różnicę i to jest piękne że patrzymy niby tymi samymi oczami, tym samym obiektywem a widzimy każdy inaczej i co innego
Większość mam znaczniki chociaż teraz aparat plus kijki trudno połączyć, a jeszcze wzrok po sterydach paskudnie się pogorszył i dodatkowe utrudnienie. Mam nadzieję, że jednak coś się widzenie poprawi
Też jak Ela jem borówki.
Basia jest super dziewczynka znamy się osobiście
Mam podstawową zaletę i to pewnie dzięki zawodowi bibliotekarza....wszystko czytam jak w glupim kawale o studentach tylko oni kserują a ja czytam i to ze zrozumieniem! Zawsze jak coś nie gra czytam nawet 1 na 100-000 przypadków, bo to może być mój. Sterydy zrujnowały mi florę w ustach w szpitalku daje siulc i miał pomoc do 4 dni, ale miał a pomógł dwie rożne sprawy. Pomogło płukanie szałwią i kozieradką
Ciekawe czy uda mi się zachować na długo rozsądek
Kaczka siedzi, a M jej dogadza...to są jaja
tylko co my z nimi zrobimy
Tereniu rzeczywiście jak na mnie to pomału ale pewnych rzeczy się nie przeskoczy, trzymaj się zdrowo
Basiu mam ogórecznik i wysiewa się w polu od lat
Kiedyś kiedy lasy LP wokół był młode niskie robiłam dla rodzinki syropy i suszyłam pędy na herbatki a teraz moja córka już syropek mi zrobiła. Jak będziesz dostaniesz korzeń prawoślazu, który
wykopuję czyszczę i gotuję najpierw w syropie a potem z miodem i mam syrop na całą zimę...lux!
Lucynko moja Kochana bardzo dziękuję za tyle dowodów sympatii i troski pod każdym względem okazywane mi przez cały pobyt w
placówce. Teraz w domu jest jednak inaczej ! doceniam każdy krok każdy przedmiot od nowa
Oj znam Ci ja te tetefony bo laptop czekał na mnie w domu, a ile narozrabiałam... ile synek musiał naprawić
Każde Twoje
slowo to cysto prowda ileż to razy zagłaskałyśmy najpiękniejszy rozsady
Lucynko na razie uczę się żyć na nowo z oddychaniem, kondycją, jedzeniem dosłownie wszystkim bo nawet stacjonuję w innej części domu ale dam radę o ile życie nie spłata figla i następny sezon może odrobię a jak nie to płakać też nie będę
Moje wyrazy wdzięczności i ciepłe słowa nie mają granic, Przyjaciółko Wirtualna
Tereniu Kochana wszystko wiem, bo z jednej strony ogromnie się cieszę że zachowałam rozsądek i gnałam do szpitala, a nie trzymałam się kurczowo domowego wyrka a z drugiej wiesz że szpital albo przygnębia i albo stawia na nogi... a przede wszystkim uczy pokory! Oj, nie raz byłam przerażona razem z towarzyszką z łóżka obok. To paskudna choroba! Bardzo współczuję straty siostrzyczki, ileż to bliskich ludzi odeszło? Mój M też stracił właściwie z dnia na dzień brata, a ja przyjaciela i wiem, że gdyby leczył się w tej niby zniewolonej Polsce żyłby! a wolna wspaniała Ameryka skróciła mu życie przez many, many, many! ech!
Kochana dopóki żyjemy nadrobimy i tego się trzymajmy. Dużo zdrówka i radości z tego co nam dane
coś z synowych zdjęć bo ładniusie!
Lawendę też zasuszyli, ale jak obetnę to może zakwitnie drugi raz
A teraz powoli muszę ruszyć po zaprzyjaźnionych ogrodach, a to będzie długa i powolna droga
Wiem, wiem! Z ogrodem trochę się porypało, ale przecież nie on jest najważniejszy.
więc zamykaj oczka tam, gdzie wolałabyś czegoś nie widzieć, otwieraj szeroko tam, gdzie jest pięknie i ciesz się świeżym powietrzem, które teraz jest dla Ciebie lekiem. 
,ogólnie to rok do du... sie zaczął.
