U Oliwki

[tara]

Floksy w moim ogrodzie jak pamiętam traktowałam po macoszemu, były bo były - ale jesienią postanowiłam ich uporządkować z myślą przyznam eksmisji, ale wpadłam do ogródków i jak nigdy pomyślałam - bezproblemowe, kwitną, pachną, duże krzaki czego chcieć więcej - niech rosną - w tym roku mnie oczarowały
dosłownie, widać dojrzałam przecież to kwiaty które jak pamiętam obowiązkowo rosły w ogrodach.
Nie wiedziałam, że one się krzyżują, ciekawe będę eksperymentować,

[ewamaj66]

Kiedyś bardzo nie lubiłam floksów, bo takie pospolite Teraz mam kilka krzaczków i cieszę się kolorem i odpornością na zarazy. Kojarzą mi się z wakacjami u ciotki Bardzo miłe wspomnienie, bo ciotka co roku inaczej urządzała swój ogródek, taka pracowita mróweczka, a to przecież było wiele lat temu. Chyba także jej zawdzięczam ogródkowanie. Ogromnie zmartwiłam się rozmową o zamieraniu pędów róż, a mam te, o których była mowa. Jeszcze nic podobnego mi się nie przydarzyło, muszę się jeszcze dużo nauczyć.

[andowan]

Witaj Oliwko. Obejrzałam Twój wątek i jestem pod wrażeniem prześlicznych, obficie kwitnących róż i mieszanych naturalistycznych rabat bylinowych. Sama mam tendencję do tworzenia monotematycznych kolekcji ( ale mi z tym bardzo dobrze ) a róże nie za bardzo chcą rosnąć na moich mazowieckich piaskach No ale Lykkefund posiadam i zarosła mi już całą niemałą śliwę. Kwitnie i pachnie przeuroczo. Pozdrawiam serdecznie. Ania

[[Iza]]

Oliwko, jestem pod wrażeniem twojego czarodziejskiego ogrodu. Cudowne rabaty, gigantyczne parasole różanych krzewów. Tajemniczy klimat panuje w twoim ogrodzie. Podejrzewam, że twoje róże rozsiewają cudowną woń.

[oliwka]

Aszko -Mam nawet więcej niż planowałam , a to dzięki ich niekontrolowanej skłonności do krzyżowanie się. Myślę, że do wiejskiego ogrodu pasują jak ulał. No i kwitną w takim terminie, kiedy mało co innego jest.

Abeille - owszem, ta baptysja tworzy sporą kępę, w dodatku się rozwala. A floksy występują już w bardziej kompaktowych odmianach. Na szczęście jakoś mączniaka na nich nie mam do tej pory.

Tu. jo - to chyba mamy tak samo z tymi liliowcami Kiedyś zwracałam tylko uwagę na różowości i fiolety, ale mi przeszło. Jest tyle przepięknych innych odmian, te falbanki, te halo. Ech, chciałoby się mieć je wszystkie.
Dziękuję


Lemko - nie plew za dużo, to doczekasz się ich o wiele więcej, niż byś sobie życzyła

Iwono - trochę przesadziłaś , róż jest nie tysiąc a sto, liliowców może z 40, a floksów tak naprawdę niewiele kupiłam, może 4. Reszta to radosna twórczość Matki Natury i moje sępie zdolności :P
Z tych wymyślnych to mi się marzy odmiana Tiara, prześliczna jest!
Śnieżnobiałego nawet posiadam, ale zdjęcie się nie załapał, bo przekwitł szybko.

Marysiu - to na pewno jedna z bardziej tradycyjnych roślin ogrodowych i zapewne dlatego odeszła też trochę do lamusa.
Przynajmniej w nowo zakładanych ogrodach jej pewnie nie ma. Raczej do takich nowoczesnych nie pasuje, ale do busz jak najbardziej.

Jadziu - no właśnie. Ale ja nawet nie sądzę, że to pomylona odmiana. Może po prostu w R. szczepili ją na czymś, co spowodowało takie wybarwienie

Beato - naprawdę aż tak źle? Nie wiem, czy to cecha odmianowa, może bardziej jakiś czynnik środowiskowy. ale jaki? Veinchen rośnie mi w glinie, może dlatego?

Kasiu - pleśń je podobno łapie jak mają za sucho, tak czasami u mnie bywało. Ale w tym roku leje jak z cebra, to może mają za mokro?

Izo - akurat ten, którego zdjęcie zacytowałaś, to staruszek. Pamiętam go z dzieciństwa, jak zarastał nam cały ogród. Potem gdzieś wyginął, na szczęście odratowałam, rozsadziłam i mam sporo, jakby kto chciał
Na przedostatnim zdjęciu jest odmiana Sterminhel, a na 3 od dołu siewka, którą odkryłam w zeszłym tygodniu. Dość podobne są.
Nieszczęsny S. to najbardziej rachityczny floks u mnie, w ogóle nie chce rosnąć i się pokłada.

Klaryso - różowych w przeróżnych wariacjach jest pewnie najwięcej. Dlatego mnie jakoś pociągają inne. kupiłam kiedyś niby czerwonego, oczywiście taki nie jest. Podobają mi się też ciemne fiolety z jasnymi oczkami, no i moja wymarzona Tiara.

Aniu - wystarczy nie plewić, nie trzeba niczego więcej do tych eksperymentów , a na pewno doczekasz się własnych siewek. To zawsze radość mieć własnoręcznie wyhodowaną odmianę.
Co do bezproblemowości, to masz oczywiście rację, niewiele jest roślin, o które nie trzeba się aż tak martwić. Nawet wykopane potrafią odrosnąć, bo pędy tworzą się na zostawionych w ziemi korzonkach.

Ewo - nie martw się na zapas. to że u kogoś dana odmiana niedomaga, nie znaczy wcale, że tak będzie u wszystkich.
Jeżeli z Twoimi nic złego się nie dzieje, to może być tak jak pisałam: czynnik środowiskowy.

Aniu - witaj serdecznie widziałam Lykke na pierwszych stronach twojego wątku , czyli ona nawet na piaskach da radę.
Dziękuję za miłe słowa. Róże rosną raczej dobrze u mnie, ale tez zanim je posadzę, to się mocno namęczę nad przygotowaniem miejsca.
Niestety, do monotematycznych rabat się nie nadaję, bo zawsze mnie korci, żeby dodać coś innego i w efekcie powstaje busz mieszany. Jak zawsze :P

Izo - cieszę się, że wpadłaś do mnie
Mój ogród zdecydowanie najpiękniej wygląda w czerwcu, gdy kwitną wszystkie róże, a ich zapach jest rzeczywiście oszałamiający. Wtedy mogłabym pewnie tam zamieszkać.

[oliwka]

Nie pokazywałam tez w tym wątku moich ukochanych bodziszków, tak wiec oto niektóre z nich:

[oliwka]

[zgaga]

Od dawna jestem pod wrażeniem Twojego ogrodu Oliwko a teraz kolekcji bodziszków.
Czy możesz napisać, które są twoimi ulubieńcami, kwitną najdłużej, mają ładny pokrój i nie są wrażliwe na choroby?
Sama mam kilka i te najpiękniejsze są obsypane mączniakiem prawdziwym pomimo oprysków.

[oliwka]

Witaj
U mnie nie chorują na mączniaka, problem mam z Waegrave Pink, bo już w czerwcu zaczynają mu obsychać liście, ale je obrywam, on wypuszcza nowe i potem jest znów ładny. Właściwie to nie wiem, co mu dolega.

Ulubieńców mam wielu
Ze względu na długość kwitnienia, to świetna jest Patricia, Versicolor, właśnie Waegrave Pink, Jolly Bee, czerwony Album.

Długo dekoracyjne są dzięki liściom Sambor i Springtime.
zresztą przycinam po kwitnieniu większość bodziszków, żeby wypuściły młode, ładne liście.

Co do pokroju, to te wyższe często mają tendencję do rozwalania się, więc albo są upchane gdzieś miedzy innymi podtrzymującymi je roślinami, albo muszę je jakoś podwiązywać.
Sztywny i wyprostowany wydaje mi się Splish Splash i Mrs Kendall Clark - z tych wyższych.

[zgaga]

To się nazywa wyczerpująca odpowiedź
W moim małym ogródku upycham bodziszki gdzie się da (czyt.trafiają w ścisk)
Np.nowe nabytki Dark Reiter i Double Jewel są wrażliwe
Springtime-ma mam, czy Sambor i Springtime bardzo się różnią?
Ostatnich dwóch nie mam - czas to zmienić

[abeille]

Walentynko, bodziszkowe szaleństwo. Piękne są u Ciebie. moje takie sobie, ale korzeniaste są nie do zdarcia
i ten biały od Ciebie ładnie rośnie, choć zakwitnie pewnie dopiero za rok.

[oliwka]

Zgago - różnią się głównie liśćmi, bo kwiaty prawie takie same. Liście Sambora są ciemniejsze, bo na zielonym tle ma brązowo-kasztanową plamę, A Springtime ma je jaśniejsze, przez te kremowe ciapki.
SS i Mrs KC to dwie nowości , pierwszego mam z wymiany, drugiego kupiłam wiosną. Po prostu nie mogłam się doczekać ich kwiatów. Mrs jest chyba jednak ładniejsza

Abeille - cóż powiedzieć, jestem zabodziszkowana na całego , a w tym sezonie znów przybyło nowości. Sama nawet nie wiem ile, bo straciłam rachubę.
Biały korzeniasty na pewno zakwitnie Ci wiosną, nie odkryłam, co to za odmiana, bo jest ich kilka, ale bardzo mi się podoba
A masz jeszcze tego z Madery?

[x_o-a]

To wszystko Twoja wina, ja już kupiłam w tym roku kilka bodziszków i ciągle kupuję nowe. Zabodziszkowałaś mnie A wcześniej zaróżowiłaś historycznie?

[oliwka]

Z takim poczuciem winy mogę iść śmiało przez życie

[tu.ja]

Mogłam się tego spodziewać, że przyjdzie pora na bodziszki...Zbodziszkowana - fajne określenie Też mam ich kilka u siebie, ale wciąż brakuje mi pomysłu na nie. Niektóre nawet mnie wkurzają swoją ekspansywnością lub pokładaniem i mam ochotę ich się pozbyć. Ten żałobny biały od Ciebie kwitł dość obficie i ładnie się już rozrósł - choć miejsce nieszczególne dostał.
A wracając do liliowców to kolor bardziej na mnie działa niż te falbanki czy zęby. A pająki to już zupełnie nie moim typie...