Pod Jesionem

[maryla-56_56]

Reniu nie ma się czego wstydzić.
Tutaj wszyscy rozumieją. My po swoim beczeliśmy wszyscy.
Współczuję tego przejścia.

[ewa_rozalka]

Renatko rok temu też przez to przechodziłam .Do tej pory jest to dla mnie temat bolesny i jak wspominam jaki był kochany to łzy same lecą .

[renzal]

Już nie ma z nami Sońki. Byliśmy w pracy gdy odeszła. Jedenaście lat to kawał czasu. BK

[sosna1]

Bardzo Wam współczuję. Niedawno z powodu nowotworu straciliśmy dwuletnią koteczkę. Wiem, jak to boli.

[renzal]

Dziękuję.

[ewa_rozalka]

Renatko

[mamafrania]

Jestem z Tobą Rnatko...Wiem co czujesz...Ja też płakałam z męzem kiedy Aza nas opuściła.Jak sobie przypomnę, jeszcze teraz łzy mi się kręcą... Trzymaj się kochana

[renzal]

Dziękuję.

[Maska]

Renatko Kochana przytulam Cię mocno, wypłacz się to sprawia ulgę i doskonale Cię rozumiem przecież to żywy organizm czuje, jest wierny tylko mówić nie potrafi, żeby Ci wyrazić swoją wdzięczność. Trzymaj się jeszcze długo będziesz Sonię wspominać gdzie spojrzysz!

[renzal]

Dziękuję.
Jeszcze nic nie powiedzieliśmy Młodej. Jest teraz na zajęciach, a jutro wraca do domu. To była ,,Jej" sunia.
Moja córcia nauczyła ją wszelkich komend i karności. Podawania łapki na hasło ,,Dzień Dobry Soniu", ku uciesze wszelkiej dzieciarni i całkowitym zaskoczeniu dorosłych.

[Tosia1]

196 Renatko, popłacz za piesem, ale takie jest życie. Ja za swoją Tosieńką już 3 rok buczę jak spojrzę na zdjęcie. Nie ma się czego wstydzić. Wierny przyjaciel i domownik. Jak się trochę oswoisz, jedź do schroniska i przytul podobnego do suni. Tak Ci radzę

[renzal]

Dziękuję!
Sońka była psiaczkiem ze schroniska. Na początku czerwca 2002 roku, jako mały szczeniaczek to Ona nas wybrała, bo my nie potrafiliśmy. Dzięki niej poznaliśmy Pana Marka, który leczy wszystkie nasze zwierzeta.
Pierwszy nasz pies Czako, był przygarnięty od starszej osoby, która sobie z Nim nie radziła.
Mamy jeszcze Murzynka, który przybłąkał się do nas już na wiosce i tak został. Jest teraz samotny.
Chwilowo nie potrafię myśleć o nowym zwierzaku, może za jakiś czas.

[julianna]

Renatko współczuję, wypłacz się, na pewno będzie Ci lżej. Mój piesio ma 15 lat, też ledwo chodzi , nie chce jeść. Podtykamy mu to co chce, jest traktowany jak domownik i chcielibyśmy żeby był z nami jak najdłużej. Dobrze ,że macie jeszcze drugiego.Odejście zwierzaka jest bardzo bolesne. Ja jak patrzę na swojego i na jego smutne ślepka , to już nie raz nad nim płakałam. Trzymaj się