Moja kolekcja kaktusów - blabla cz.2

[blabla]

To, że jakaś roślinka jest popularna w naturze wcale nie oznacza, że nie chcę jej mieć w kolekcji. Mimo, że L.aurea zarasta prawie pół Argentyny to jest to ładna i bardzo zmienna roślinka więc sporo jej jest w mojej kolekcji. Inna para kaloszy to roślinki z moimi numerkami. Nie zamierzam pozbywać się z kolecji żadnych egzemplarzy z moimi TB jest ich ilość jest poniżej określonego przeze mnie minimum.

Poniżej lista L.aurea, które rosną sobie spokojnie w moim foliaku. Oczywiście nie zawiera one zdobyczy z ostatniej wyprawy.

Lobivia aurea MN 76
Lobivia aurea sobie 2
Lobivia aurea TB 444.1
Lobivia aurea TB 449.1
Lobivia aurea TB 450.1
Lobivia aurea TB 456.1
Lobivia aurea TB 461.1
Lobivia aurea TB 463.1
Lobivia aurea TB 464.1
Lobivia aurea TB 465.1
Lobivia aurea WR 101
Lobivia aurea f. lariojensis P 207
Lobivia aurea f. luteiflora WR 711d
Lobivia aurea v. albiflora WR 710
Lobivia aurea v. callochrysea P 61
Lobivia aurea v. callochrysea TB 364.1
Lobivia aurea v. callochrysea WR 47
Lobivia aurea v. catamarcensis TB 442.1
Lobivia aurea v. catamarcensis WR 136
Lobivia aurea v. depressicostata WR 526
Lobivia aurea v. dobeana sobie 36
Lobivia aurea v. dobeana TB 446.1
Lobivia aurea v. dobeana TB 447.1
Lobivia aurea v. dobeana TB 448.1
Lobivia aurea v. dobeana TB 454.1
Lobivia aurea v. dobeana WR 527
Lobivia aurea v. fallax TB 335.1
Lobivia aurea v. fallax TB 336.1
Lobivia aurea v. fallax TB 443.1
Lobivia aurea v. fallax TB 460.1
Lobivia aurea v. fallax WR 711a
Lobivia aurea v. fallax f. robustior P 105
Lobivia aurea v. fallax f. robustior WR 117b
Lobivia aurea v. leucomalla RH 2788d
Lobivia aurea v. leucomalla WR 116
Lobivia aurea v. quinesensis LF 12a
Lobivia aurea v. quinesensis WR 112
Lobivia aurea v. shaferi P 142
Lobivia aurea v. shaferi TB 436.1
Lobivia aurea v. shaferi WR 152
Lobivia aurea v. sierragrandensis sobie 7
Lobivia aurea v. sierragrandensis WR 711b
Lobivia aurea varieta LF 14
Lobivia aurea varieta LF 14a
Lobivia aurea varieta LF 29
Lobivia aurea varieta LF 31

[Rejden]

Masz może foto 4 ostatnich z listy.
Nie widziałem ich jeszcze.

[blabla]

Cztery ostatnie LFy to roślinki z prowincji La Rioja a więc są to standardowe L.aurea v.fallax. Fotek u siebie w archiwum nie widzę.

[moritius]

Oczywiście żartuję .
Tak patrząc na TB655.1 odnoszę wrażenie, że chyba jednak 50 (czy tam więcej) roślin nie jest twoim minimum? No chyba, że jest

[czarny]

No i parę rebucjowatych z TB widzę. A u Winberga same lobiwki TB. Pyl medio i jeszcze najlepiej sklep załóż, żeby nie trza było kupować przez pośredników :]

[blabla]

Tak patrząc na TB655.1 odnoszę wrażenie, że chyba jednak 50 (czy tam więcej) roślin nie jest twoim minimum? No chyba, że jest

Kolejne nowe lokalizacje L.a.v.fallax czy L.a.v.dobeana to konsekwencja poszukiwań innych roślin. Akurat w rejony występowania L.a.v.dobeana pojechaliśmy w poszukiwaniu parodii i L.grandiflora, a że przy okazji rosły dobeanki to przecież grzech nie zebrać z nich nasion. Lista tego, co rosło razem z tymi lobiwkami poniżej.

TB654.1 Lobivia aurea v. dobeana Tintigasta, SW of El Alto, Catamarca, Argentina 1537
TB654.2 Lobivia grandiflora v. pumila Tintigasta, SW of El Alto, Catamarca, Argentina 1537
TB654.3 Parodia sanguiniflora forma Tintigasta, SW of El Alto, Catamarca, Argentina 1537
TB654.4 Gymnocalycium baldianum Tintigasta, SW of El Alto, Catamarca, Argentina 1537
TB654.5 Notocactus submammulosus Tintigasta, SW of El Alto, Catamarca, Argentina 1537
TB655.1 Lobivia aurea v. dobeana W of El Alto, Catamarca, Argentina 1181
TB655.2 Lobivia grandiflora varieta W of El Alto, Catamarca, Argentina 1181
TB655.3 Parodia sanguiniflora forma W of El Alto, Catamarca, Argentina 1181
TB655.4 Cleistocactus smaragdiflorus W of El Alto, Catamarca, Argentina 1181
TB655.5 Opuntia quimilo W of El Alto, Catamarca, Argentina 1181
TB655.6 Opuntia sulphurea W of El Alto, Catamarca, Argentina 1181
TB656.1 Lobivia aurea v. dobeana W of El Alto, Catamarca, Argentina 1026
TB656.2 Acanthocalycium spiniflorum v. macranthum W of El Alto, Catamarca, Argentina 1026
TB656.3 Parodia sanguiniflora forma W of El Alto, Catamarca, Argentina 1026
TB656.4 Gymnocalycium baldianum W of El Alto, Catamarca, Argentina 1026
TB656.5 Cleistocactus smaragdiflorus W of El Alto, Catamarca, Argentina 1026
TB656.6 Opuntia sulphurea W of El Alto, Catamarca, Argentina 1026

W tym roku chciałem dopaść inne odmiany L.aurea niż v.fallax, v.dobeana, v.catamarcensis czy v.callochrysea i chyba to się udało. Lista widzianych L.aurea na nowych lokalizacjach poniżej:
TB631.1 Lobivia aurea forma N of Trapiche, San Luis, Argentina 1329
TB633.1 Lobivia aurea v. quinesensis San Martin, San Luis, Argentina 953
TB637.1 Lobivia aurea v. sierragrandensis Bosque Alegre, NW of Alta Gracia, Cordoba, Argentina 1047
TB638.1 Lobivia aurea La Falda, Cordoba, Argentina 1371
TB639.1 Lobivia aurea Capilla del Monte, Cordoba, Argentina 1090
TB640.1 Lobivia aurea v. albiflora W of Tuclame, Cordoba, Argentina 440
TB643.1 Lobivia aurea v. fallax Solca, E of Malazan, La Rioja, Argentina 798
TB644.1 Lobivia aurea v. fallax Dique Los Sauces, S of Villa Sanagasta, La Rioja, Argentina 868
TB648.1 Lobivia aurea v. fallax Carrizal to Aimogasta, La Rioja, Argentina 861
TB649.1 Lobivia aurea v. fallax Carrizal to Mazan, La Rioja, Argentina 605
TB653.1 Lobivia aurea v. catamarcensis Dique El Jumeal, NW of Catamarca, Catamarca, Argentina 676
TB654.1 Lobivia aurea v. dobeana Tintigasta, SW of El Alto, Catamarca, Argentina 1537
TB655.1 Lobivia aurea v. dobeana W of El Alto, Catamarca, Argentina 1181
TB656.1 Lobivia aurea v. dobeana W of El Alto, Catamarca, Argentina 1026
TB657.1 Lobivia aurea v. tortuosa Santa Catalina, E of La Velle, Santiago del Estero, Argentina 549
TB745.1 Lobivia aurea v. fallax Colpes, Andalgala to Saujil, Catamarca, Argentina 1015
TB748.1 Lobivia aurea v. fallax Poman, Catamarca, Argentina 1244
TB755.1 Lobivia aurea v. fallax Hualco, E of Schaqui, La Rioja, Argentina 1116

W przyszłości pozostały do ustrzelenia tylko L.a.v.leucomalla (chyba najładniejsza z całego klanu) i L.a.v.depressicostata.

No i parę rebucjowatych z TB widzę. A u Winberga same lobiwki TB. Pyl medio i jeszcze najlepiej sklep załóż, żeby nie trza było kupować przez pośredników :]

Moim konikiem są lobiwki. Rebucjowate zawsze będą pobocznym tematem i za wiele materiału nie będzie dostępnego. Widziałem bardzo dużo tych roślin w naturze ale niestety materiału w kolekcji nie mam. Problem z rebucjami jest taki, że nie ma w naturze nasion i trudno dowieźć materiał do kolekcji. Gdyby były nasiona w naturze to i siewki byłyby u mnie dostępne.

[nyskadu]

Ale widoki Tomku pakuj to wszystko na kaktusiadę i jakoś się podzielimy z pozostałymi

[blabla]

Taaak, na pewno zmieszczę to wszystko do jednej torby. Trochę nie pasuje mi 3-dniowa nieobecność, bo właśnie kiełkuje mi sporo nasion i wolałbym ich nie zostawiać bez opieki na weekend.

[blabla]

W wątku pojawił się dylemat który z rodzajów uznać za górski a który jako nizinny. Postanowiłem nieco precyzyjniej przyjrzeć się tematowi i policzyłem średnie wysokości, na których rosły widziane przeze mnie rodzaje. Poniżej wyniki. Pierwsza kolumna to rodzaj, druga kolumna ilość stanowisk, na której dany rodzaj był przeze mnie widziany a trzecia kolumna to średnia z wysokości dla wszystkich widzianych przeze mnie stanowisk tego rodzaju. Rodzaje przesortowane od rosnących najwyżej do tych rosnących najniżej. Oczywiście tylko Ameryka Południowa i to bez Chile i Brazylii.

Oroya stanowisk 16 średnia wysokość 3908m
Neowerdermannia stanowisk 16 średnia wysokość 3889m
Matucana stanowisk 13 średnia wysokość 3788m
Yavia stanowisk 3 średnia wysokość 3731m
Mediolobivia stanowisk 158 średnia wysokość 3648m
Cumulopuntia stanowisk 174 średnia wysokość 3557m
Oreocereus stanowisk 59 średnia wysokość 3528m
Austrocylindropuntia stanowisk 106 średnia wysokość 3394m
Cintia stanowisk 1 średnia wysokość 3350m
Puna stanowisk 11 średnia wysokość 3050m
Tunilla stanowisk 143 średnia wysokość 2993m
Aylostera stanowisk 63 średnia wysokość 2992m
Sulcorebutia stanowisk 75 średnia wysokość 2988m
Maihueniopsis stanowisk 12 średnia wysokość 2981m
Lobivia stanowisk 586 średnia wysokość 2942m
Weingartia stanowisk 54 średnia wysokość 2809m
Parodia stanowisk 356 średnia wysokość 2495m
Blossfeldia stanowisk 8 średnia wysokość 2412m
Echinopsis stanowisk 173 średnia wysokość 2259m
Denmoza stanowisk 16 średnia wysokość 2258m
Rebutia stanowisk 13 średnia wysokość 2190m
Pterocactus stanowisk 7 średnia wysokość 2093m
Trichocereus stanowisk 221 średnia wysokość 2063m
Acanthocalycium stanowisk 51 średnia wysokość 2002m
Cleistocactus stanowisk 97 średnia wysokość 1988m
Pyrrhocactus stanowisk 21 średnia wysokość 1884m
Mila stanowisk 6 średnia wysokość 1753m
Tephrocactus stanowisk 77 średnia wysokość 1705m
Espostoa stanowisk 6 średnia wysokość 1627m
Gymnocalycium stanowisk 202 średnia wysokość 1533m
Melocactus stanowisk 8 średnia wysokość 1257m
Notocactus stanowisk 11 średnia wysokość 1214m
Cereus stanowisk 45 średnia wysokość 1195m
Rhipsalis stanowisk 8 średnia wysokość 967m
Stetsonia stanowisk 13 średnia wysokość 591m
Islaya stanowisk 6 średnia wysokość 442m
Pygmaeocereus stanowisk 1 średnia wysokość 69m


Dla kilku rodzajów te dane nie są do końca obiektywne ponieważ ich przedstawicieli nie widziałem w całym rejonie występowania danego rodzaju. Wg mnie wygląda to tak:
Gymnocalyicum - wysokość zawyżona, te rośliny obserwowałem przy okazji poszukiwań Lobivia i Parodia, czyli raczej w rejonach wyższych niż typowe stanowiska tego rodzaju.
Matucana - wysokość zawyżona, widziałem tylko stanowiska południowego krańca zasięgu tych roślin, nie byłe w rejonach północnych Peru, gdzie te rośliny rosną w bardziej wilgotnych miejscach, na niższych wysokościach, była to grupa populacji zaliczana do gatunku M.haynei.
Melocactus - wysokość zawyżona, widziałem tylko jeden gatunek M.peruvianus, na niewielkim obszarze, który potrafi rosnąć relatywnie wysoko w porównaniu do reszty rodzaju.
Notocactus - identycznie jak Melocactus, widziałem tylko jeden gatunek N.submammulosus w dość nietypowym dla tego rodzaju środowisku.
Pygmaeocereus - tylko jedno stanowisko nad samym brzegiem oceanu, te roślinki potrafią rosnąć wyżej, do 1000m n.p.m.

Nie mniej zestawienie wydaje się ciekawe. Widać, że sporo rodzajów trzyma się blisko 3000m, później jest spory spadek do 2500m, następnie grupa rodzajów rosnąca naokoło 2000m i dalej już tylko nizinne roślinki naokoło 1000m lub niżej. Teraz już chyba nie będziemy mieli wątpliwości którą roślinkę nazwać góralem, a dla których kaktusów to dość naciągane określenie

[hen_s]

Ciekawe zestawienie.

Sporo sobie trudu zadałeś - za co Ci cześć i chwała.

Zakładając, że góralami nazwiemy rośliny zamieszkujące wysokości powyżej 1500m to hoduję większość takich właśnie roślin. No, może część z nich to górale niskopienni ale zawsze.

[czarny]

Gymnocalycium to takie górale, jak mieszkańcy Pszczyny ;P

Fajne zestawienie. Mediolobiwki wyjątkowo wysoko, a przecie jest ich sporo poniżej 3000m npm.

[hen_s]

Oprócz gymnokalicji mam przynajmniej kilka innych rodzajów z górskiej społeczności.
A i do gymno też trzeba wysoko się wspinać...

[blabla]

U medio o to właśnie chodzi, że praktycznie nie rosną poniżej 3000m. Tylko pojedyncze formy R.einsteinii v.aureiflora rosną na wysokości rzędu 2500m. Na 158 moich stanowisk tylko 4 są poniżej magicznych 3000m: jedno z nich na 2490m, trzy pozostałe to wysokości rzędu 2900m.

Co do pracy przy zrobieniu tego zestawienia to bez szaleństw. Zajęło mi to z 10 minut.