Irena! Dziękuję za wizytę. Czasem przyroda nas zaskakuje i prowokuje do pewnych skojarzeń, dzięki temu jest taka inspirująca. I właśnie to staram się znaleść w Ogrodzie. Pozdrawiam serdecznie!
KaRo- Pyzy!
To dla mnie coś nowego! Dzięki! Niezapomnę!
Lisko! Kwiecisty sad pokażę następnym razem.
Bardzo dużo zdjęć!
Kubanki, dziękuję za wpis!
To znaczy , że chyba większość z nas jest architektami przestrzeni i fajnie, że mamy możliwość przeniesienia swojej wizji ogrodów z głowy na kartki a potem na ...ziemię. Zajęcie na dobrych kilka lat!Oby tylko tak się nie stresować!
Bishop, Iga, TuJa, Gamba!HeJ!
No i oczywiscie macie rację! Naoglądałam się kolorowych czasopism i gdzieś chyba poczułam presję, że własnie tak powinien wyglądać Ogród jak w tych czasopismach. Ale to niemożliwe, na szczęście! W sumie już wiem co mnie tak niepokoi - zbyt wolne tempo przemian w Ogrodzie. Już zaczynają mi świtać inne, nowe pomysły a ja wciąż jestem na etapie urządzania grządek, więc jak tak dalej pójdzie, to ( sama się siebie boję) zacznę coś nowego a starego nie skończę. Ale na szczęście rozliczać się z tego nie mam przed kim, tylko przed samą sobą. I to jest takie relaksujące, że jest takie miejsce, gdzie nikt ode mnie nie wymaga perfekcji.
Tak było na przykład z oczkiem wodnym. Poprzedniej zimy naczytałam się instrukcji jak wybudować oczko wodne i w przypływie entuzjazmu wydawało mi się , że zrobię to raz, dwa. Dołek wykopałam, zagłębienie imitujące strumyk wpadajacy do bajorka, z zakolami też wykopałam i....padłam. Nie zdążyłam. Okazało się, że były ważniejsze prace w Ogrodzie - warzywaniak, więc żeby zakamuflować rozkopaną ziemię posiałam słoneczniki. I coś przeczuwam, że właśnie tak będzie wyglądało oczko wodne przez najbliższe sezony.
Posiałam również mnóstwo niebieskich kwiatków imitujących strumyk, ale z braku wody na działce, nasionka późno wzeszły i efekt był marny. Na przyszłość te właśnie kwiaty będę mogła rozsiewać gdyż są niebieskie. Niezapominajki rozsiewają się same, nie należy ich jednak zbyt wcześnie kosić.
Moja balkonowa lobelia też się sprawdziła, kwitła całe lato i chyba zaproszę ją do grania roli "błękitnego strumyka".
Moim pierwotnym założeniem było stworzenie ogrodu naturalistycznego i jak na razie od tej koncepcji nie odchodzę.Ogród naturalistyczny,w którym jest dużo roślin do "skubnięcia", nawet takich niepopularnych, zapomnianych, coś na wzor - "nie uwierzysz, ale to można wziąść do ust i jest dobre". Ślimaki też są częścią "zasobów" Ogrodu. :x Zamrożone tkwią w zamrażarce do tej pory i nie mogę się zebrać z przełamaniem chyba strachu. To dziwne, bo przecież na jakiejś kolejnej okrągłej urodzinowej rocznicy jadłam żabie udka na własne życzenie.
Ale to chyba problem - co widzimy nie jemy, jemy to, czego nie widzimy( chodzi o mięsko lub ryby). Bo czyż mogłabym zjeść udko tej żabuni z Ogrodu?
Ambusiu! 
Orania to nazwa wielkiej rzeki i nazwa republiki Wolne Państwo Orania w południowej Afryce a w pomorskim to... malutka rzeczka...
Agusiu!
Jabłka trzymają się do tej pory ale te, które zrywałam we wrzesniu i październiku. Letnie zepsuły się. Liczyłam na gruszki ale mimo to, że leżały w chłodzie, dojrzały i są do niczego. Cała skrzynka nadzieji!!
Ale suszone jabłka przypominają, że można zatrzymać lato w takiej zmumifikowanej postaci!
Są przepyszne, słodko-kwaskowate!
Serdecznie pozdrawiam!
