Wczesną porą wyjeżdżamy do Etoshy.
Nie pada, ale w nocy nad Parkiem przeszła gigantyczna burza z piorunami. Jest pora deszczowa i nie ma w tym nic nadzwyczajnego.
Szkoda tylko, że nie zrobiłem żadnego zdjęcia, a przecież miałem statyw. No cóż, było wesoło i nikt o foceniu nie myślał.
Zaraz po przekroczeniu bram Parku nasz przewodnik wypatrzył wspaniałego orła.
To orzeł sawannowy. W promieniach wschodzącego słońca wygląda zjawiskowo.
Kolejny fantastyczny drapieżnik, który mnie zachwycił to pustułka stepowa.
Drogi w Etoshy to drogi uczęszczane nie tyko przez samochody, ale też zwierzęta.
Trafiamy na gruby kaliber.
Samiec nosorożca znaczy teren i niczym się nie przejmuje.
To nosorożec w wersji białej, tzn. tęponosy, afrykański, szerokopyski.
Nierzadko odcina się róg zwierzętom by chronić je przed zakusami kłusowników.
A tu skocznik antylopi.
Stadko zebr też niczym się nie przejmuje.
Po nocnych opadach krajobraz wygląda niezwykle malowniczo. Wielkie kałuże dodają jeszcze więcej uroku temu miejscu.
Pora deszczowa to okres obfitości, dobrobytu, dostatku, sielanki, szczęścia, sytości, luksusu i ... narodzin.
Samica skocznika z młodym.
Zebra Burchella z młodym.
Wesołe, rozbrykane stado bawolców rudych z młodymi.
I czas narodzin.
W porze deszczowej również przyroda budzi się do życia.
Struś afrykański.
Trochę dziwny układ - jedna samica i trójka samców. Przeważnie bywa na odwrót.
Po kilkugodzinnym safari pora na odpoczynek.
Wjeżdżamy na kemping Halali
Jest tu aż osiem oczek wodnych gdzie można obserwować zwierzęta.
Rozsiadamy się wygodnie przy jednym z nich.
W porze deszczowej prawie nie ma tu zwierząt.
Nam jednak udało się podejrzeć walki młodych samców impali.
W pewnym momencie pojawił się dzioborożec afrykański.
Uwielbiam te ptaki. Kilka obserwowałem już w Kenii i Tanzanii.
Tu, do kolekcji trafił jeszcze jeden:
toko buszmeński
Po opuszczeniu eleganckiego kempingu jedziemy skrajem obszaru, który nazywa się Etosha Pan.
Słynna Etosha Pan, czyli "miejsce, gdzie woda jest sucha", to ogromne słone jezioro. Zajmuje ono powierzchnię ponad 4500 km?. W porze deszczowej zasilane jest wodą przez dwie okresowo płynące rzeki. Wówczas można tu ujrzeć wielotysięczne stada flamingów. To musi być widok. Jezioro często odwiedzają dzikie zwierzęta w poszukiwaniu wody i pokarmu. W czasie naszego pobytu jezioro jeszcze nie napełniło się wodą.
Gdzieś w cieniu odpoczywają lwice. Późnym popołudniem wyruszą na łowy.
Spotykamy grupę dorodnych samców springboka. O skoczniku antylopim już pisałem, więc dodam tylko, że można je spotkać jedynie w Namibii, RPA i Botswanie.
Kończymy safari. Jutro w nocy wyjeżdżamy na lotnisko. A kilometrów sporo do pokonania.
Na drodze spotykamy jeszcze największego ssaka lądowego.
Nasz miejscowy przewodnik podjechał tak blisko, że serce uciekało mi do gardła. W końcu nie było nawet czasu zawrócić i uciekaliśmy na wstecznym Chociaż zagrożenie było niewielkie (okres rozrodczy słoni już się skończył), to jednak to dzikie, nieobliczalne zwierzę.
Słoniątko to trzydziestoletni samiec.
Zatrzymujemy się przy bramie wjazdowej.
Tutaj pamiątki oferują kobiety z plemienia Himba.
Himba to plemię prowadzące koczowniczy i pasterski tryb życia. Przenoszą swoje domostwa nawet kilka razy w roku w poszukiwaniu bardziej żyznych terenów.
Kobiety nie używają wody do mycia. Woda przeznaczona jest do picia i pojenia bydła - największego skarbu Himba. Ciało pokrywają otjize, czyli mieszaniną tłuszczu, ekstraktu z roślin, popiołu i rudobrązowej ochry. Ten specyficzny makijaż przede wszystkim chroni przed insektami, słońcem i odwodnieniem organizmu oraz pielęgnuje skórę, utrzymując ją w doskonałym stanie. Otjize kobiety nakładają także na włosy. Ciało i miejsca intymne perfumują przez okadzanie się dymem z palonej mieszanki pustynnych ziół. Stan cywilny i wiek kobiet można rozpoznać po charakterystycznej fryzurze i ozdobach.
Niewątpliwie, kobiety Himba słyną z niebanalnej urody.
W nocy wyjeżdżamy na lotnisko. Czeka nas długa droga i wiele godzin jazdy.
Za dnia przyglądam się straganom z pamiątkami.
Wziąłbym tego nosorożca, ale jak go załadować do samolotu?
Ostatni rzut oka na przyrodę Namibii. Przecież to nie tylko pustynia.
Do Doha lecimy Dreamlinerem. Fajnie, jest prawie pusto.
KONIEC
Przepraszam zainteresowanych, że trwało to tak długo. 
Poza tym jest kilka tanich biur, których reklam nie ma w tv i tam ceny są dużo niższe i często komfort wyższy 
Cena do 300zł za osobe plus kilka euro do autokaru a wspomnień moc. A Bałkany to najlepiej początkiem roku - moja z ostatniej relacji zamówiona w styczniu, kosztowała 1000zł taniej niż cena widoczna np w maju do kupienia 
