Goldeny są czystą rasą, ich brud się nie ima. Owszem na sierści mogą przynieść błoto, ale po wyschnięciu wszystko się osypuje i pies jest czysty. Kaprys najbardziej lubi zabawki z grubego, plecionego sznurka. A na szkolenia chodziliśmy przez półtora roku. Początkowo dla samej nauki, a ostatnie pół roku głównie dla towarzystwa, pies miał z kim dokazywać. Dziewczynki przyzwyczajają się do psa? Powodzenia w wychowaniu 
U mnie śniegu ani grama, aż trudno uwierzyć, że u Ciebie tak dowaliło
Szkoda, że mokry i ciężki, oby nie połamał roślin. Pozrawiam 
W moje grządki częściej wchodzą koty niż psy, koty albo wylegują się na świeżo wysianych grządkach, albo robią sobie z nich kuwetę. Gdy rośliny podrosną, koty nie są już zainteresowane grządkami 
Psy natomiast nauczyliśmy, że jeśli kurom zdarzy się przefunąć przez ogrodzenie i wejdą na teren warzywnika, na hasło "zrób sio" psy zaganiają kury z powrotem do kurnika. Pies w ogrodzie może być bardzo użyteczny i wręcz pomocny, czego Ci życzę 
. Byłam w lekkim szoku bo jak sprawdzałam pogodę zapowiadali jakoś koło dychy. Dobrze, że moje roślinki mają kołderkę . Dzisiaj świeci przepiękne słoneczko i taką zimę lubię 
.
. Całe szczęście, że udało się dojść do kompromisu. Cola jest łatwe w wymowie i w ogóle . Racja, będziemy na pewno sporo fotografować Colę tylko, że mój aparat za nią nie nadąża . Może w tym roku sprawię sobie w końcu lepszy sprzęt. Pozdrawiam 
. Zima jeszcze jest do przyjęcia ale tak do połowy lutego a potem będę wyglądać wiosny. Mam nadzieję, że przed turnusem będę mogła chociaż trochę posprzątać w ogrodzie i pogoda dopisze. Dziękuję i wzajemnie 
. 
I tylko miesiąc młodsza od mojej Szeri. Będziemy miały zabawę na całego 
Ja chętnie korzystam z rad p. Jacka Gałuszko, to psi trener, na you tube jest sporo jego wykładów. Dzięki niemu dużo lepiej rozumiem zachowania psów. Co do gryzienia to moje uwielbiają kości prasowane, gumowymi gryzakami wzgardziły wszystkie trzy, wolą już wszelkie pluszaki. Moja Szeri też odmawiała chodzenia na smyczy, obrażona przywierała do podłoża i ruszyć się nawet nie chciała. Po wielu próbach w domu i na podwórku postanowiłam rzucić ją na głęboką wodę i zabrać na spacer do lasu. Z początku stroiła fochy, ale ciekawość wzięła górę i już po kilku metrach dziarsko maszerowała za rodzicami (z tym miałam łatwiej 
. Póki co próbujemy z nią chodzić na smyczy po domu i trochę po ogrodzie. Jak będzie chociaż odrobinę bardziej pewniejsza to dopiero wyjdziemy gdzieś dalej. Musi przecież poznać okolicę itd. Dzięki 
. Ja też mam nadzieję, że już większych mrozów nie będzie bo rośliny po tym ciepłym styczniu trochę rozhartowane są 
. Głupio mi o tym pisać bo to niestety nie wyszło najlepiej i była to moja największa klęska jaką poniosłam 
. Mieliśmy psa w pierwszym roku po przeprowadzce rasy Cocker Spaniel , wabił się Cywil . Znajoma miała młode i tak pochopnie podjęliśmy decyzję. Mimo, że zawsze byłam zaradna i potrafiłam sobie ze wszystkim radzić to w tym przypadku niestety nie dałam rady 
. Mąż szedł do pracy i nie było Go pół dnia , Emilka miała raptem półtora roku, Weronika miała niecałe 3 i bardzo słabo chodziła a do tego szczeniak 
. Nie udźwignęłam ciężaru i po miesiącu oddałam pieska. Czułam się źle z tym ale doszłam do wniosku, że skoro nie daję rady nie ma sensu się męczyć. Wiedziałam, że będzie lepszy moment na psa. Teraz dzieci są większe i chodzą do przedszkoli więc mam trochę wolnego czasu i mogę go poświęcić pieskowi. Poza tym Weronika ma w OREW-ie dogoterapię i fajnie na nią działa więc pies w Jej przypadku to bardzo dobra sprawa. Jedyne o co się martwię w tym momencie to o mój ogród . W każdym razie jestem już teraz o wiele mądrzejsza niż wtedy i dam radę 
Przynajmniej dopóki nie ugruntujesz w niej kilku podstawowych zachowań. 
Życzę powodzenia w przygodzie z pieskiem i wymiziaj Colę, proszę. 
