bez wątpienia dużym sentymentem darzę cyprysiki nutkajskie.
Są efektowne, łatwe w uprawie i odporne na niekorzystne warunki oraz patogeny.
Jednak oprócz nich lubię także inne iglaki - trudno wytypować jeden jedyny.
Bardzo ciekawym iglakiem jest np. tujopsis japoński.
Mój wygląda tak:
Ewelino,
zima przez moment odpuściła, ale szybko ponownie spadł śnieg i złapał lekki mróz.
Wszystkie iglaki, które dziś pokazuję, są łatwe w uprawie, efektowne i raczej nie zajmują dużo miejsca.
Są wśród nich cyprysiki nutkajskie, groszkowe i Lawsona.
Polecam Ci tez świerk odmiany ,,Inversa".
Krysiu,
ja też w niektórych miejscach mam zbyt gęste nasadzenia.
Jednak - jak słusznie zauważyłaś - mam spory ogród, więc większość iglaków może rozrastać się, jak chce.
Marysiu,
staram się sadzić odporne gatunki, właściwie, jak dotąd, nic mi nie wymarzło.
Kilka iglaków zżarł za to grzyb.
Nieraz skutki tego typu infekcji widać wiosną, więc wygląda, jakby to mróz wyrządził szkody.
Folii nie zdejmuję na zimę.
Zazwyczaj wytrzymuje 4-5 sezonów.
Jednak, aby tak było, musi być dobrze napięta, a ostre kanty konstrukcji powinny być zabezpieczone kawałkami grubej gumy.
Justynko,
na razie warunki do robienia zdjęć są niespecjalne.
Jednak idzie do wiosny, więc niebawem się to zmieni.
Moim zdaniem iglaki są uniwersalne - nie wyobrażam sobie bez nich ogrodu.
Racja, że pięknie wyglądają w kompozycjach.
Jednak czasem doskonale sprawdzają się jako solitery.
Mirko,
o tabliczkach myślę już od dawna.
Obawiam się jednak, że realizacja planów z nimi związanych nastąpi na Św. Nigdy...
Jakoś zawsze jest coś ważniejszego do roboty - nie mówiąc o ważniejszych wydatkach.
Asiu,
nie ma sprawy.
Pod warunkiem, że będzie kto miał mi to zdjęcie zrobić.
.
.
Jagi
.
.
W końcu jest zima 
