Tak mnie to wciągnęło, że staram się każdego dnia zajrzeć do Was choć na chwilę. Nie zawsze piszę, czasami tylko czytam, ale jestem 
Dla zainteresowanych, poprzedni wątek znajdziecie TUTAJ
Czas mija, nie wiadomo kiedy
Dopiero na dobre zaczęła się wiosna, a już mamy lipiec. Nawet nie chcę myśleć, co to oznacza. Ale póki co cieszmy się latem i łapmy z niego tyle ile damy radę.Pogoda i praca na kilka dni odizolowały mnie od działki. A czekam jeszcze na kwiaty kilku ostatnich róż, więc możecie sobie wyobrazić, jak z niecierpliwością przebieram nóżkami
żeby nareszcie tam pojechać. Nabrzmiałe pąki Jalitah i Anahe obiecywały, że już za chwileczkę, już za momencik zobaczę ich piękne kwiaty, a tymczasem ktoś tu ćwiczy moją cierpliwość. Wtorek mam wolny, to jak tylko nie będzie padać, to jadę zobaczyć co i jak 
Tymczasem nie pozostaje mi nic innego, jak wkleić zdjęcia sprzed kilku dni.
Kiedyś wydawało mi się, że róż w moim ogródeczku nigdy nie będzie
Że to kwiaty nie dla mnie. Że są to kwiaty dla doświadczonych ogrodników. A tymczasem doświadczenia żadnego nie mam, a różyczki rosną. I to już 45 sztuk 
Oczywiście, że trzeba się przy nich nachodzić, ale tego wymagają od nas wszystkie rośliny. W każdym razie myślałam, że niekoniecznie ta sztuka mi się uda. Ale chyba się udała i teraz już nie wyobrażam sobie, że mogłabym ich nie mieć. Jak tylko przyjeżdżam na działkę, to w pierwszej kolejności zaglądam właśnie do nich. I 
mi rośnie jak się do mnie wdzięczą i słodko zaglądają w oczy.Zapraszam do zaglądania za mój płot, a nawet do śmiałego przekraczania, uchylonej przecież furtki
, bo jak inaczej 
. Pozdrawiam 
